VERİRKEN CÖMERT OLUN
30 Ocak 2012 15:36 tsi
Allah için verilen her şey, görünürde iki kişi arasında gerçekleşse de, kişiden topluma, toplumdan kişiye kadar uzanan bir genişliğe sahiptir.
Verirken cömert olun
Allah için verilen her şey, görünürde iki kişi arasında gerçekleşse de, kişiden topluma, toplumdan kişiye kadar uzanan bir genişliğe sahiptir. Hem birinci derecede sıcak ilişkiler kurduğunuz kişilere hem de yaşadığınız topluma her daim bir şeyler vermektesinizdir, fakat verdiğiniz şeyin nasıllığı, niteliği önemlidir
Verirken cömert olun, verdiğiniz şeyin elinizden çıktığını ve onu kaybettiğinizi düşünmeyin!
Biliniz ki, verdikleriniz sizin, vermedikleriniz ise size ait değil... Bunu düşünerek, vermekte cömert olun, vermekten korkmayın, gönlünüzün ellerini açarak, sevgiyle verin...
Ne vermişseniz, karşılığı size er geç ulaşmaktadır.
Allah için verilen her şey, görünürde iki kişi arasında gerçekleşse de, kişiden topluma, toplumdan kişiye kadar uzanan bir genişliğe sahiptir. Hem birinci derecede sıcak ilişkiler kurduğunuz kişilere hem de yaşadığınız topluma her daim bir şeyler vermektesinizdir, fakat verdiğiniz şeyin nasıllığı, niteliği önemlidir. Zira bu iyi bir şey olabileceği gibi kötü bir şey de olabilir. Mesala, yaşadığı topluma zarar veren bir hırsız, bu eylemiyle kötü örnek olurken, hayatında bir çok yoksunlukları olan birinin, buna rağmen doğru bir hayat sürmesi, kıt kanaat geçindiği parasından sadaka vermesi insanlığa örnek olabilecek bir davranıştır..
SEVGİNİZİN GÖSTERGESİDİR
Karşılıksız gibi görülen hediyeleşmelerin dahi sonucunda, geri verilmesi gereken insani bir borç ya da geri dönecek bir kazanç vardır. Özel günlerde bir yakınınıza aldığınız küçük bir hediyeyle bu kişinin gönlünü alır ve onu sevindirirsiniz. Hediyenin maddi değerinden çok, manevi değeri ve sevgiyle dokunmuş anlamı karşı tarafın gönlüne işlemektedir. Sizin bu davranışınızdan memnun kalan kişi belki de bir süre sonra size bir hediye alarak geri dönüşüm yapacak ve size olan sevgisini ortaya koyacaktır. Sizden ona, ondan size gelen bu küçük hediyelerin, arka planındaki sevgi ve muhabbetiniz sizi ve karşınızdaki kişiyi kuşataraktır.
Gündelik yaşamda, misafir ağırlamak, arkadaş dost ziyaretleri de bu alış verişi ziyadeleştirmektedir. Yakın çevremizde hanımlar, sık sık çay sohbetleri tertip ederler. Bu sohbeti gerçekleştiren bayan, o gün için özel yiyecekler, dostlarının zevklerine uygun yemekler hazırlar ve onlara sunar. Sohbet ederken, burada bulunan kişiler karşılıklı paylaşım içindedirler. Evin hanımı gelen misafirlere hizmet ve ikramlarını yaparken, Allah'ın rızasını gözetmektedir.
Bütün bu verme alma işleminden çıkaracağımız sonuç , hayatın bir alış veriş döngüsü içinde sürüp gittiği gerçeğidir. Doğada mevcut olan varlıklar ve toplumlar bu alış veriş dahilinde intizamlı bir yasayla kimi zaman dinamik kimi zaman da statik bir döngüyle hayata devam ederler.
İnsan isterse yapabiliyor
Annem, vakti zamanında dedemden çok baskı görmüş. Dedem köyde hiç sevilmezmiş. Çünkü o, sadece kendini düşünür, insanları sevmez, evine gelene bir bardak çay dahi ikram etmezmiş. Annemler beş kardeşlermiş dedem onları, "aç kalırsınız, kimseye bir şey vermeyin diye telkin ederek büyütmüş. Annem ilkokuldayken sıra arkadaşının, kalemini evde unutmuş bir arkadaşına kalemini kırarak yarısını vermesine çok şaşırmış ve arkadaşının hata ettiğini düşünmüş. Ama birkaç gün sonra kendisi de kalemsiz kaldığında arkadaşının davranışını anlamış ama yine de evdeki söylenenleri dikkate almış.
Dedem, köyde kimseye gitmezmiş, annemin anlattığına göre küçük yaşta öksüz ve yetim kaldığından insanlarla arasına mesafe koymuş. Yani belki de o zamanlar psikiyatriste gitme imkanı olsaydı dedem iyileşebilirdi. Dedemin cimriliğinin yaşadığı sorunlarla ilişkili bir durum olduğunu düşünüyorum ama bunu annemlere de öğretmesi iyi olmamış.
Annem de bize aynı şekilde telkinlerde bulunurdu. Sakın kimseye bir şey vermeyin, kimseden de bir şey almayın derdi. Tek bir arkadaşı vardı onun dışında kimseyle görüşmezdi. Ben liseye başladığımda, annemin yaşadıklarının bir sorundan kaynaklandığını anladım ve ona yardımcı olmaya çalıştım. Ama olmadı çünkü böyle bir şeyi kabul etmiyordu. Ben de evlendiğimde, bütün yardım kuruluşlarına katılacağım, nerde bir insan var iyilik yapacağım bir ekmeğim varsa onu insanlarla bölüşeceğim diye kendime söz veriyordum. Hamdolsun Allah bana cömert ve iyi kalpli bir eş nasip etti. Yirmi beş yaşında evlendim. Artık annemle çatışmayacak ve yalnızlıktan kurtulacaktım. Çünkü annem gerçekten yalnızdı bizleri de yalnızlığa teşvik etmişti.
Büyük babam zaten eşini genç yaşta kaybetmiş çocuklar evlendikten sonra evinde yalnız ölmüştü. Ben de onlar gibi olmak istemiyordum. Evlendikten sonra ne kadar yardım kuruluşları varsa gittim ve elimden geleni yaptım. Hayır kermesleri için el işi yaptım. Yoksul öğrencilere yardımcı oldum. Eşim de bu konuda beni destekledi. Çocuklarıma paylaşmayı öğrettim. İnanın bana ruh halim değişti, çevremde beni seven arkadaşlarım oldu, onlarla sohbet etmeye başladım. Bu yıl otuz beşime girdim, iki kızım ve eşimle mutlu bir aile olarak hayatımıza devam ediyoruz. İnsanların bazı sorunlarını büyüterek elimde değil diye abartmalarına anlam veremediğim için sizinle bu duygumu paylaşmak istedim...
Kaynak: MİLLİ GAZETE http://www.milligazete.com.tr/haber/verirken-comert-olun-228675.htm
Bu haber 701 defa okundu.
Hakverdi Murat Merdamert
Arif Tarakcı
Sabiha Sena
Bütün Yazarlar
Prof.Dr.Mehmet Öz Türk Ocakları Genel Başkanı
Nuri Gürgür
Prof.Dr.Mustafa Erkal-Aydınlar Ocağı Genel Başkanı
Yorumlar
+ Yorum Ekle