ÖNCÜ BİR SANATÇI AKİF

27 Aralık 2010 11:19 tsi
O, Kurtuluş Savaşı'mızın manevi mimarlarındandır...

Öncü bir sanatçı Akif

İstiklal Marşı şairimiz Mehmet Akif'in en başta gelen özelliği, kelimenin tam anlamıyla bir "cemiyet adamı" oluşudur. O; savaş, açlık, yokluk gibi problemlerle pençeleşen milletimizin dertlerine neşter olmak çırpınışı içinde olduğu kadar; perişan haldeki İslam dünyasını da unutmaz. "Müslümanın dertleriyle dertlenmeyen bizden değildir" Hadis-i Şerifi'ni Akif ölçüsünde içselleştirmiş çok az sanatçı vardır, sanıyorum. Safahat'ının her satırı toplumun problemlerini yansıtan bir çığlıktır. Sadece çığlık mı? Aynı zamanda, meselelerimize kendi kimlik ve değerlerimiz ışığında ciddi bir çözüm arayışı. Bu yaklaşım, Akif'teki sanatçı sorumluluğunun ideal bir örneğidir.

Osmanlı Devleti, Akif'in eser verdiği dönemde ciddi badirelerle karşı karşıya kalmıştı. Uzun savaş yılları milletimizi yıpratmış ve bitkin hale getirmişti. Savaşlar yüzünden araziler uzun süre ekilememiş, halk yokluk ve kıtlık içinde kalmıştı. Akif, halktaki bu ümitsizliği ve İslam aleminin manzarasını şu mısralarla tasvir etmişti:

"Şu sessiz kubbenin altında insandan eser yokmuş!

Diyorduk: "Bir buçuk milyar!" Meğer tek nefer yokmuş!

Bu hissiz toprağın üstünde mazlumine yer yokmuş!

Adalet şöyle dursun, böyle bir şeyden haber yokmuş!

Bütün boşlukmuş insanlık: Ne istersen, meğer yokmuş!

İlahi, altı yüz milyon müslüman birden boğazlandı...

Yanan can, yırtılan ismet, akan seller bütün kandı!

Ne masum ihtiyarlar, süngüler altında kıvrandı!

Ne bikes hanümanlar, işte, yangın verdiler, yandı!

Şu küllenmiş yığınlar hep birer insan, birer candı!"

Mehmet Akif, ülkenin içinden geçtiği sıkıntılı dönemi yakından gördü ve üzerine düşen görevin büyüklüğünü çok iyi kavradı. Elinden gelen imkan ve fırsatları milletimizi uyandırmak ve gayrete getirmek için kullandı. Gerçekleri haykıran şiirleri, cami kürsülerindeki gür sesi, Sebil-ür Reşad ve Sırat-ı Müstakim dergilerindeki yazı ve şiirlerine yansıyan kılıçlaşan kalemiyle öncü bir sanatçı görevini üstlendi. Zaman oldu, Ankara'daki istişarelere katıldı; zaman oldu, cepheye gitti, askere moral ve cesaret verdi.

Sanatçı ve ilim adamı dostu Eşref Edip'le birlikte Balıkesir'e gitti. Zağnos Paşa Camii'nde kürsüye çıktı, halka hitap etti. Milli mücadeleye destek olmaya, savaşanlara yardım etmeye çağırdı: "Ey Müslümanlar! Sizde ruhtan, histen eser yok mu? Ne zamana kadar bu zillete tahammül edeceksiniz? Lanet, o zelilane hayata ki, sahibini dünyada sefil, ahirette rezil eder. İman demek; taarruza, tecavüze, hakarete tahammül etmek; dinimizin düşmanlarına baş eğmek değildir. İman demek, zillet demek değildir. İman demek, izzetle yaşamak, izzetle ölmek demektir. İslam'ın asırlardan beri düçar olduğu zilletin söz ve kalemle tasviri mümkün değildir." (Sebil-ür Reşad, 20 Şubat 1913)

Milli şairimiz, 27 Mart 1913'te yazdığı bir şiirinde de, halkı uyaran ve göreve davet eden üslupla şöyle haykırıyordu: "Atiyi karanlık görerek azmi bırakmak... / Alçak bir ölüm varsa, eminim budur ancak. / Ey dipdiri meyyit! "İki el bir baş içindir" / Davransana... Eller de senin, baş da senindir!"

Rahmetli Akif'in yürekten gelen bu feryatları halk arasında yankısını buldu. Askere moral, halka güven ve cesaret kaynağı oldu. Yıkılan hayaller ümide dönüştü. Yok olan ümitler yeniden yeşerdi. Karamsarlık girdabına düşmüş millet tekrar ayağa kalktı. Halk, gücünün büyüklüğünü kavradı. Zalimlere karşı direnmek gerektiğini idrak etti. "Sahipsiz olan memleketin batması haktır / Sen sahip çıkarsan bu vatan batmayacaktır" diyen Akif'in mesajı yerine ulaştı. Öncü şair, zorluk ve engeller hangi noktaya ulaşırsa ulaşsın olursa, birlik ve bütünlük içinde varlığımızı devam ettirmemiz gerektiğini halka inandırdı: "Şu karşımızdaki mahşer kudursa, çıldırsa, / Denizler ordu, bulutlar donanma yağdırsa, / Bu altımızdaki yerden bütün yanardağlar, / Taşıp da kaplasa afakı bir kızıl sarsar. / Değil mi ki cephemizin sinesinde iman bir, / Sevinme bir, acı bir, gaye aynı, vicdan bir, / Değil mi sinede birdir vuran yürek... Yılmaz! / Cihan yıkılsa emin ol, bu cephe sarsılmaz!"

İmtihan sırrı gereği, dünyanın bela ve sıkıntıları çeşit çeşittir. Tarih, nice toplumların çok çetin badirelerden geçtiğine şahittir. Felaket ve sıkıntıların boyutu ne olursa olsun, eğer o toplumun içinde, bu felaketlerin içinden çıkarabilecek çelikleşmiş iradeli öncüleri varsa, o toplumun önü açıktır. Evet, Allah zorluk vermiş ama, "Gerçekten zorlukla beraber bir kolaylık vardır" (İnşirah, 5) buyurmuş. İnsan, Allah'ın ihsan ettiği akılla bu çıkış yolunu bulabilecek güçtedir. İşte Akif, bu özellikte öncü bir sanatçıdır. O, Kurtuluş Savaşı'mızın manevi mimarlarındandır. Akif, o zor günlerde susmamış, halka güven ve cesaret vermek, çıkış yolunu göstermek için bütün gücüyle haykırmıştır. Vefatının 74. yılında onu rahmet ve minnetle anıyoruz. Ruhu şad olsun!

Şakir Tarım-Milli Gazete

 

Kaynak. MİLLİ GAZETE {http://www.milligazete.com.tr/makale/oncu-bir-sanatci-akif-185808.htm}

Bu haber 1,669 defa okundu.