SEYYİD AHMED ARVASİ

4 Kasım 2010 18:25 tsi
Seyyid Ahmed Arvâsi Hoca, bir çok değerli eserler vermiş, irfanımıza büyük katkılarda bulunmuş imânlı bir mütefekkirdi.

Seyyid Ahmed Arvâsi  
   
   Seyyid Ahmed Arvâsi Beyefendi’yi gıyaben şöyle-böyle ismen tanır, adının geçtiği her yerde ayağa kalkar, ceketimi düğmeler, içimden saygı duruşuna geçerdim.

   Bir gün  Yeni Düşünce idârehanesinde Mehmet Çınarlı, Said Bilgiç, Sadri Sarptır, Bahaddin Karakoç, Akkan Suver ve Nazif Okumuş koyu bir sohbete dalmıştık.

    Gülsün Suver içeri girdi; “Seyyid Ahmed Arvâsi Bey teşrif ettiler”  dedi.

    Üstad kapıda göründü ve hepimiz birden ayağa kalkıp, “Hoş geldiniz” dedik.

    Gördüğü  ilgiden ötürü mütehassıs olduğunu söyleyen üstada oturacağı koltuk işâret edildi, Arvasi Hoca da gösterilen koltuğa âdeta ilişti.

    Bir yerlerde Seyyid Ahmed adı geçince nedendir bilmem, benim aklıma hep üstad Necip Fazıl Bey’in mürşidi Abdülhâkim Efendi gelirdi.

    Üstad Ahmed Arvâsi Hoca, bir ilim, bir irfan adamına yakışır şekilde ve de ağır ağır, tâne tâne konuşuyor, beyinlerimizdeki soruları  bilirmişçesine, teker teker, gayetle yumuşak bir dille cevaplıyordu.

    Lâf dönüp dolaşıp günümüzün fikir ve dâvâ adamları üzerinde yoğunlaşıyordu.

    Bir ara haddim olmadan kendilerine şu soruyu sordum:

    “Hocam, şair, mütefekkir Necip Fazıl da, Serdengeçti Osman Yüksel de birer dâvâ adamı  oldukları hâlde, ikisine de “deli” diyorlar, acep heden?..”

    Seyyid Ahmed Arvâsi Hoca, büyük aşk ve vecd adamı, en yüce sahâbi Hz. Ali’ye; “Size deli denlmedikçe, tam imân etmiş olamazsınız” demişler.

    Nihâyet biri ortaya atılmış ve Hz. Ali’ye “Sen delisin”,  demiş  ve Hz. Ali coşarak ayağa kalkmış; sevinçten sema yapmış” diyerek cevaplamıştı.

    Benim kendisini “delifişek” diye çağırdığım Nazif Okumuş, o ballı  sohbetimizi bıçakla bölmüş; “Hazır gelmişlerken hocanın bir fotoğrafını çekelim, ve eğer izin verirlerse, bir de röportaj yapalım” deyivermiş, hepimizi müşkil durumda bırakmıştı.

    Seyyid Ahmed Arvâsi Hoca, bir çok değerli eserler vermiş, irfanımıza büyük katkılarda bulunmuş imânlı bir mütefekkirdi. 

    Kendilerinin “Şiirlerim” dediği bir şiir kitabı da var… O eserden “Dâvâ” isimli şiirini siz aziz okuyucularımla paylaşmak istiyorum:
 

                            DÂVÂ

    İmansız yürümeyi yokluk kemirir,

    Ezelden ebede her var bizimdir.

    Kanundur: Zamanı zaman devirir,

    Zamanı  kuşatan yer var bizimdir.

   Azmimiz kırılmaz kederle, yasla,

    Ümidin güldüğü diyar bizimdir.

    Fenâda ölümden korkmayız aslâ,

    Ölümün  öldüğü diyar bizimdir.

    Maddeye tapmayız, ezelden geldik,

    Her şeyi kuşatan ebed bizimdir.

    Çirkini sevmeyiz, güzelden geldik,

    Arkadaş, son zafer elbet bizimdir.

    Bu dâvâ  özüdür İslâmiyet’in,

    Bu dâvâ  güneşi, mazlum milletin.

    Bu dâvâ  her şeyden, her şeyden çetin,

    Bu yolda dert, hüzün, gurbet bizimdir

 

Abdurrahim Balcıoğlu-Sanatalemi.net

 

Kaynak: SANATALEMİ.NET {http://sanatalemi.net/default.aspx?durum=yazar&id=5958}

Bu haber 3,694 defa okundu.