BU YÜREKLER ÖPÜLÜR...

4 Ekim 2010 21:37 tsi
Sultan Alparslan’ın camisinde Cuma Namazı kılmanın nasip olduğu cemaatin tekrar, teker- teker ayaklarının altından ve îmanlı Türk yüreklerinden öperek...

Anı'da fetih namazı milli tepkinin miladı

AKP iktidarının küresel güçlerin taşeronu gibi davranması sonucu Türkiye üzerinde yoğunlaşan dayatmalar artık kabul edilemez boyuta ulaştı. Kiliseleri ihya etme derneği gibi çalışan iktidar, ülkede neredeyse tamir edilmedik Hırıstiyan mabedi bırakmamaya kararlı. Tarihi eserlerin onarılıp korunmasına kimsenin diyecek bir sözü olamaz. Ancak Türkiye’ye, Anadolu’ya, “çağdaş haçlı seferleri” başlatmış olanların ekmeğine yağ sürecek uygulamaların toplumun tepkisini çektiği de ortada. Yanıbaşımızdaki Batı Trakya’da soydaşlarımıza kendi müftülerini seçme hakkı bile verilmezken Sümela Manastırı’nda Rumlara ayin yaptırılması neye hizmet eder? Keza, yıllardır “soykırım” yalanı ile Türkiye’yi mahkum ettirmeye uğraşan Ermenilere Akdamar’ın peşkeş çekilmesinin de izahı yoktur. Milletin sabrı taşmaktadır. MHP’nin öncülüğünde Anı’da kılınan fetih namazı, iktidarın bu tür uygulamalarından hoşnut olmayan kitlelerin hassasiyetlerine ve hislerine tercüman olmuştur. Umarız iktidar bunu rakip bir partinin “siyasi şov”u olarak algılamaz ve gereken dersi çıkartıp icraatlarında milletin hassasiyetlerini dikkate alır.

 

 

Bu yürekler öpülür...

Senaryo millî olmayınca en başarılı oyuncu, en önce yabancılaşıyor! Sağlam senaryoların etkisini biliyoruz. Her Ramazan’da tekrar-tekrar gösterilen  “İslâmiyet’in Doğuşu” filminde Hz. Hamza rolünü başarıyla oynayan kefereyi hatırladık mı? Adam öldü, hıristiyan törenleriyle defnedildi ama hâlâ bizde Gizli Müslüman!...
Sadece başarılı rolünden dolayı müslümanlık atfedilen insanlar varken; BOP Eş Başkanı Bush’un Haçlı Seferi diye ilan ettiği Irak’ın işgâlinde; bir milyondan fazla müslümanın katledilmesine, yüz binlerce müslüman kadının-kızın ırzına tecâvüz edilmesine rağmen diğer BOP Eş Başkanı’nın, nüfusunun yüzde 98’i müslüman olan bir ülkede müslüman kimliği ile başbakanlık etmesine itirazımızı anlatmak, elbette zor!
BOP Eş Başkanı bir Başbakan, ABD vatandaşı olan bakanlar var! Bu hükümetin demokratlık maskesi ile de bin yıldır kan-can karıştırmış, kız almış-kız vermiş, “dayı”lar nerdeyse yarı yarıya Türk-Kürt olarak paylaşılmış bir ülkede “alt kimlik”  fesâdı ile millî birlik sabote ediliyor!
Bayram Namazı’nda, sabahın alaca karanlığında demokratlık mitingi yapıldı, kimse itirazı etmedi!
Vakit namazına koşarak gitmeyi gösterişe girer diye men eden bir dînin mensupları, 7-8 kişinin hizmeti ile abdest aldılar, aynı vakit namazını bir kaç yerde kıldılar, kimse itiraz etmedi!
İslâmi söylemlerle iktidara gelmiş bir partinin yönettiği ülkede; daha üzerinden yüz yıl bile geçmemiş müslüman katliamlarının yapıldığı ve bu katliamların planlandığı kilise ve manastırlar tamir edilerek ayine açıldı, itiraz edilmedi!
İ’lâ-yı kelimet-Ullah ülküsü ile vatanlaştırılan “İklim-i Rûm”un giriş kapısında, Gâzi Sultan Alparslan’ın mânevi imamlığında kılınan Cuma Namazı’na itiraz edildi!
“BOP Eş Başkanları”nın emrindeki kişilerin; tarihte Sultan Alparslan’ın tepeden tırnağa beyaz giyinerek imamlık ettiği ordusuyla Cuma Namazı kıldıktan sonra, sayıca kat kat fazla Bizanslıları perişan ettiğini unutmalarını veya hatırlamak istememelerini ve o azîz ruhlara ihtirâma ve Anı’da Sultan Alparslan tarafından katedralden dönüştürülen Fethiye camisinde kılınan Cuma Namazı’na itirazlarını anlayabilir miyim?
Allah(c.c.)’ın;  “Kendilerine Kitap verilenlerden Allah’a ve ahiret gününe inanmayan, Allah ve Resûlünün harâm kıldığını harâm saymayan ve hak dîni kendine dîn edinmeyen kimselerle, küçülerek elleriyle cizye verinceye kadar savaşın. (Tevbe-29)” kesin buyruğunu görmezden gelip “BOP Eş Başkanlığı” görevini paylaşanların ve yandaşlarının, bu Cuma Namazı’nı tenkîdlerini anlayabilir miyim?
Sadece bunları anlamamakla da yetinemem!
 Şahsen çok ciddiye aldığım bu tahrifâta itiraz etmeyen ulemâyı da anlayamam!
Milletin çok ciddiye aldığını gözlemlediğim Anı’da Fethiye Camisi’nde kılınan Cuma Namazı’na itiraz edenlere, ben de bir Hâdis’i hatırlatarak itiraz edeceğim; “Bir toplumda iki zümre sağlamsa o toplum felâha erer, iki zümre bozuksa o toplum iflâh olmaz; bu zümreler âlimler ve âmirlerdir.”
Sultan Alparslan’ın camisinde Cuma Namazı kılmanın nasip olduğu cemaatin tekrar, teker- teker ayaklarının altından ve îmanlı Türk yüreklerinden öperek...

Mustafa Aslan

 

 

Restore edilmemiş camide kılınan Cuma namazı

Restore edilmiş kiliselerde ayinler yapılırken... Trilyonlarca liralar harcanırken, haçlar dikilirken, Anayasamızın ilk üç maddesi arkadan dolanarak tartışmaya açılırken, eski ölümler üzerinden “Ergenekon” denilen garip torbaya yeni suçlar atılmaya çalışılırken, Hanefi Avcı denen bir polis müdürünün yaptığı hizmetler bir kalemde silinip bir kitap yazdığı için insafsızca ezilmeye çalışılırken, görev için verilmiş ve miadı dolmuş pasaportlar, “sahte pasaportlar bulundu” diye vicdanları sızlatıcı manşetler atılırken, Kürtçe’nin eğitim dili olması konusunda sabırları, akılları çatlatan istekler ortaya konulurken... Ufuklar kararmışken, vicdanlar da kararmışken, tertemiz yağmurlar gibi bir olay kararmış ufukların içinden sızan güneş ışıkları, huzmeleri gibi, ortalığı aydınlatmaya yüz tuttu.
Ne yalan söyleyeyim, Anı harabelerindeki harap camide kılınan Cuma namazını okurken, gözyaşlarıma hakim olamadım. Uyuyan bir kültür bakanı vardı, o Akdamar’ın restorasyonunu başlatmıştı. Bugünkü, Sümela’yı tamamladı. Harap Fethiye Camii’ni temizleyip namaz kılınır hale sokmak ise Karslılara düştü.
* * *
Çocukluğumun üç yılı, babamın görevi dolayısıyla Kars ve Iğdır’da geçti. Bu yüzden Kars’ı çok severim ve özlerim. Oraya gidenleri de neredeyse kıskanırım. Kars benimdir, Kars benim çocukluğumundur demek isterim. Karları, buzları, kızakları, duvardan ısınan taş evleriyle benimdir ve acaba üçüncü sınıfı okuduğum Gazi İlkokulu hâlâ durmakta mıdır? İlk defa bu sefer Kars’a gidenleri kıskanmadım. Beş altı yıl kadar önce Kars’ta bir takım AB’ci ve Soros’çu faaliyetler olduğunu okumuş ve “Kars’ı ne kadar da seviyorlarmış” başlıklı bir yazı yazmıştım. Kitaplarımda vardır. Bu yazıyı okuyan Karslı okuyucularımdan mektuplar da almıştım o zaman. Bilmem benim yaşımda olup da Kars’ın, İnönü’nün ziyaret ettiği yıllarını hatırlayanlar var mıdır? Gülçehre Hanım’ı (Kars oyunlarını en iyi oynayanlardan biriydi) akordiyoncu İslam’ı, davulcu İsmail’i bakkal Vasil’i, kızı Maria’yı (arkadaşımdı) hatırlayanlar var mıdır? Bir rüyadır benim için Kars. Şimdi o rüya taçlandı. Kars’ı tekrar bağrıma bastım.
Harika bir buluştu bu. Meclis’in açılışını böyle, o taraflarda yapmak çok iyi bir buluştu. O taraflardaki bastırılmaya çalışılan yerli ruh, Türk ruhu kendini buldu, dirildi, canlandı. Kendisine haksızlık yapılmakta olan, entrikalarla, bayağı entrikalarla ezilmeye çalışılan ruh! Bir de TEKEL işçilerinin haklı direnişinde böyle gözyaşlarıma hakim olamamıştım. Neden olayım ki, böyle yüksek heyecanları insan çok seyrek yaşıyor artık. Kahramanlarımız çok azaldı.

Afet Ilgaz

 

Bu haber 846 defa okundu.