ÇELİŞKİLİ MÜCADELE

21 Haziran 2010 11:28 tsi
Yetkililer tarafından, bir yandan PKK'nın bir dış kışkırtma hareketi olduğu söyleniyor, öte taraftan aynı PKK'nın çözülmesi ve bitirilmesi için ABD- AB- Irak gibi güçlerden medet umuluyor.

Çelişkili mücadele

TÜRKİYE'NİN artık çivisi çıktı!
"Düşünce özgürlüğü" diyerek, terör ve teröristi savunmak...
"Çözüm" diyerek hain ve hainlere yandaş olmak...
"Barış" diyerek vatan bekçisi Mehmetçiğe kurşun sıkmak...
"Özgürlük" diyerek İmralı'dan "Af" isteyip devleti tehdit edercesine terörü azdırmak...
"Demokrasi" diyerek "Meclisi basarız, Başbakan'ı asarız" sloganı atmak...
"İnsan hakları" diyerek sokakları ateşe verip, kız çocuklarını molotofla yakmak...
Vs...vs....vs.
Lafı uzatmaya gerek yok; artık her şey, herkesin gözü önünde oluyor.

Erdem ve itibar meselesi
SON günlerde herkes, her an, her yerde aynı şeyi soruyor;
"Terör sorunu nasıl çözülecek?"
İşin doğrusu bu "sorun"un nasıl çözüleceğini en iyi "sorun"u yaratanlar biliyor.
Dahası ,
Türkiye masaya yatırıldı!
Nasıl parçalanır, nasıl yok edilir, onun tartışması yapılıyor.
Öyle bir dönemden geçiyoruz ki, ikiyüzlülük "erdem"...
Milletin gözünün içine baka baka yalan söylemekse "itibar" meselesi oldu.
Barış ve kardeşlik gibi en temiz kavramlar günümüzde aşağılık bir kampanyaya "maske" yapılarak son derece sıradanlaştırıldı.
Artık; Cumhuriyet'in egemenliğinden, milletin birliğinden, ülkenin bütünlüğünden bahsetmek suç...
Türk düşmanlığını artıran açıklamalarla pirim yapan sözde aydın ve yazarlar "barış havarisi" oldu.
İçi yanmayan bilmez!
TÜRKİYE'YE ölüm tohumları ekiyorlar!
Kin ekiyorlar!
Evlat acısı, dünyanın en büyük acısıdır!
20-25 yaşındaki evladını yitirmiş bir anayı düşünün .
O nasıl bir acıdır?
Evladını yitirmemiş hiç kimse o acıyı hissedebilir mi?
O babanın, o kardeşin içinde büyüyen çaresizliğin yarattığı kızgınlığı tahmin edebilir misiniz?
Emin olun milyonda birini bile hissedemeyiz!
Sorarım size; birileri karşınıza geçip terör ve terör destekçilerine övgüler yağdırıp, onlarla el sıkışırken, kim o şehit ailesinin öfkesini anlayabilir?
O ana, o baba ve o kardeşin duyabileceği kini kim eleştirebilir?
Ve o duyguyu kim "barbarlık" olarak niteleyebilir?

Çelişkiler yumağı...
"SIFIR sorun" diyenler, bu sorunları nasıl çözecek bilmiyorum.
"Öcalan serbest kalmadıkça açılım olmaz" diyenlerin bu eylemleri sürdürmesi sonucunda hergeçen gün Türkiye'de daha büyük bir etnik ayrışma ve zihinsel bölünme yaratıldığını görüyorum.
Ve artık PKK sorununun hemen her gün Türkiye'nin gündeminde yer alıp, her türlü uluslararası ilişkide "çözümsüz" bir şekilde masaya getirilmesinden büyük rahatsızlık duyuyorum.
Çünkü sözde bazı dost ve müttefiklerimizle yapılan her görüşme sonrası kamuoyunun sürekli "PKK görüşülecek, PKK görüşüldü, PKK engellenecek, bu konuda mutabakata varıldı vs. vs." gibi haber ve demeçlerle meşgul edilmesinden utanıyorum.
Neden mi?
Çünkü sarf edilen her çözüm lafı bizleri biraz daha çözümsüzlüğe itiyor.
O zaman insanın aklına şu soru geliyor:
"Terör neden çözülmüyor?"
Ya da!
"Neden bu mesele sürekli dış dinamiklere havale ediliyor?"
Yetkililer tarafından, bir yandan PKK'nın bir dış kışkırtma hareketi olduğu söyleniyor, öte taraftan aynı PKK'nın çözülmesi ve bitirilmesi için ABD- AB- Irak gibi güçlerden medet umuluyor.
Bu bir çelişki değil mi?

Metin Özkan-Tercüman

Kaynak: TERCÜMAN GAZETESİ,http://www.tercuman.com.tr/v1/yazaryazi.asp?id=108

Bu haber 699 defa okundu.