''MİLLET İRADESİ'' YÖN DEĞİŞTİREMEZ Mİ?

26 Mayıs 2010 21:49 tsi
“Milletin iradesi”nin yön değiştirebileceği, Türkiye’de de diğer ülkelerde de hiç mi görülmedi daha önce?Sabit midir bu irade, ibresi hiç değişmeden sonsuza kadar tek bir partiyi mi gösterecektir?

“Millet iradesi” yön değiştiremez mi?

Ülkenin ana muhalefet partisi 20 yıldan sonra yeni bir genel başkan seçmiş. Bu genel başkan da gökten zembille inmemiş, son dakikada filan ortaya çıkmamış, bulunduğu yere “farklı özellikleriyle partisinin içinde de, toplumda da sevgi ve güven kazanarak”, çalışarak gelmiş.

Önce İstanbul Belediyesi Başkan adayı olarak çıkıp “çok ciddi bir rakip” olduğu kanıtlanarak gelmiş.

Peki o zaman, daha adaylığını açıklar açıklamaz başlayan, Kurultay konuşmasını bitirmeden bazı ekranlarda kıyasıya sürdürülen ve bugüne kadar gelen yıpratma çabalarının nedeni nedir, merak etmez misiniz?

Bazı gazetelerde, köşelerde TV programlarında “onun CHP’yi asla değiştiremeyeceği”nden başlayıp, “değiştirse bile bu kez tabanına hesap veremeyeceği”ne, “gördüğü ilginin bir kesim medyanın desteği ile olduğu”ndan (oysa yorumlar, haberler NTV’den, SkyTürk’e, Show TV’den, Habertürk’e tüm kanallarda, iktidar medyası denen kanallarda da aynen verildi, verilmekte), “vaatlerini tutamayacağı”na varan bu çılgınca faaliyet gitgide “hangi korkudan kaynaklanıyor acaba” sorusunu çıkarıyor ortaya...

MASAL SEVENLERE

“Meğer rakipleri Baykal’ı ne çok severlermiş” duygusu yaratıyor. Sanki Deniz Baykal’ın istifasına neden olan olaydaki tek etik sorun “gizli kamera” olayı imiş gibi... Ortaya çıkış şekli yasa dışı ve mutlaka araştırılması gereken bir eylem olsa da reddedilemeyişi ve böylece “olayın kendisi” toplumun büyük kesimlerinde “lidere ve partisine zarar verecek” bir güven sorunu yaratmazmış gibi... Rakiplerinin daha şimdiden bu olayı en ajite edici şekilde kullanmaya başladığı görülmemiş gibi; “Medyanın bir kesimi onun gitmesini, tasfiyesini istedi” diyorlar.

Bu da yetmiyor, aralarında “Dış güçler istedi, şöyle şöyle nedenlerle istedi” şeklinde komplo teorileri üretenler ve dahi işi “ordu istedi”ye vardıranlar çıkıyor.

Malûm, bu tür komplo teorilerinde atarsın, havada asılı kalır, gerçek olmasa da zihin bulandırır. Çünkü “Hani ispatın, var mı böyle havadan konuşmak” diyen de çıkmaz, kanıt olmadığı için aksini söyleyen de...

“Kurultay’la ne değişmiş”miş... Olan “değişim değil lider değişikliği”ymiş... Onu alkışlayanlar “CHP’li gazeteciler”miş, “halkın Kurultay’ı olamamış”mış. Vs, vs...

Kılıçdaroğlu’nu “destekleyen medya (destekleyip de ‘doğal olanı söylemek dışında’ ne yaptılarsa) Ergenekoncu olduğu için Kılıçdaroğlu’nun sırtını Ergenekonculara dayadığını” yazacak kadar zavallı, çaresiz çırpınışlar içine girenler bile var.

Parti Meclisi’ne giren değerli bilim adamlarına “Ergenekon destekçisi” deme cüretini gösterenler bile var. Dava açıldığında yüzde yüz kaybedeceğini bildiği halde...

O zaman gerçekten de nedir bu “herşeyi göze almışlık”, bu kin, bu öfke?

Delegelerin tamamının oyunu alarak seçilen bir yeni lidere veya parti üyelerine saldırma gereğini neden duyuyorsunuz?

Çiller, Ecevit, Erdoğan seçildiğinde durum çok mu farklıydı da şimdi medyaya bu suçlamaları yapabiliyor; “yandaş medya diyorlardı, işte CHP medyası Kılıçdaroğlu’na gaz veriyor” benzeri anlamsız, komik sözleri sıralayabiliyorsunuz?

“3 MAYMUNLAR” GİBİ...

Yeni bir genel başkanın “ülkedeki olumsuz şartları olumluya çevireceğini vaat etmesi” en doğal, en demokratik hakkı değil midir ki hemen o dakika “yapamaz, edemez” diye koroya başlıyorsunuz?

Bunun yerine, gözlerinizi kulaklarınızı kapattığınız “kurumlar ve halk üzerinde yaratılan” baskıları, korkuları en azından Hüseyin Çelik “Demokrasi bir korku rejimi değildir” dediğinde vurgulamanız daha doğru olmaz mıydı?

Demokrasinin korku rejimi olmadığını hatırlamak için geç kalınmadı mı? Ya Kurultay’daki gazetecilerin alkışının nedeni de “bu korku rejiminin bitme umudu” ise... Çok mu imkânsız?

Türkiye medyasında hiçbir dönemde, hiçbir “yeni lider seçimi”nde görülmemiş bir kampanyaya, bu kindar tutuma bile medya özgürlüğü açısından bir açıklama bulunabilir.

Ama, söz konusu kampanyadaki vurguların tıpatıp benzerini;

“Şimdi iki tür medya türedi”,

“Kurultay çetelere sahip çıkan neticeyle bitti”,

“VTR’sinde Ergenekon olayı gösterilen Kurultay” gibi cümlelerle Başbakan’ın ağzından duymanın nasıl bir açıklaması vardır bilmiyorum. (Çetelere sahip çıkacak ne söylendi, o VTR konuşmanın neresinde gösterildi, Ergenekon soruşturması Türkiye’nin önemli bir olayı değil mi?)

Kılıçdaroğlu’nun seçilmesi için ve sanki onu delegeler seçmemiş, toplumda büyük bir ilgi ve güven yaratmamış gibi söylediği:

“Medya egemenliği, milletin egemenliği karşısında avucunu yalayacaktır” sözü de öyle...

“Milletin iradesi”nin yön değiştirebileceği, Türkiye’de de diğer ülkelerde de hiç mi görülmedi daha önce?

Sabit midir bu irade, ibresi hiç değişmeden sonsuza kadar tek bir partiyi mi gösterecektir?

 

Ruhat Mengi-Vatan

 

Kaynak: GAZETEVATAN,http://haber.gazetevatan.com/haberdetay.asp?tarih=11.11.2007&Newsid=307535&Categoryid=4&wid=4

Bu haber 728 defa okundu.