BU MU SİLAH BIRAKMAK?...KENDİMİZİ KANDIRMAYALIM

3 Mayıs 2010 10:41 tsi
"Aylardır PKK ve hatta Kürt meselesinin çözümüne ilişkin mevcut ama bilinmeyen bir planı konuşuyoruz..."Demokratik açılım" gibi masallara destek sağlamak için, sanatçı ve yazarlarla kahvaltılı toplantılar yapıp, kendimizi kandırmayalım.

Bu mu silah bırakmak?

YİNE kuytu bir pusu kuruldu! Sinsi bir baskın düzenlendi!
Tunceli’nin Nazimiye ilçesi Sarıyayla Karakolu’nda 4 askerimiz şehit düştü.
Şehitlerimizin ruhu şad olsun.
7 askerimiz ise yaralı.
Gazilerimize acil şifa.
*
BİR kez daha kelimeler aşındı...
Laflar törpülendi...
Sözler aciz kaldı...
Cümleler ise kifayetsiz.
PKK kanla besleniyor.
Hem de Türk - Kürt, hepimizin çocuklarının kanıyla...
Ne denilebilir ki?
Lanet olsun teröre!
*
AYLARDIR PKK ve hatta Kürt meselesinin çözümüne ilişkin mevcut ama bilinmeyen bir planı konuşuyoruz.
“Pişmanlık Yasası” diyoruz...
“Eve dönüş müzakeresi” diyoruz...
“Analar ağlamasın” diyoruz...
İyi de ne teslim olan var ne de silah bırakan.
Aksine; mayındı, pusuydu, baskındı derken her gün yeni bir şehadet haberi alıyoruz.
Üstüne üstlük “Terör bitecek” derken tam tersine her zamankinden daha avantajlı konuma gelen terör örgütü ve onun siyasi sözcülerinin her geçen gün Türkiye Cumhuriyeti’nin önüne yeni yeni talepler koyduğunu görüyoruz.
Ve bu fütursuzluk boyutunun TBMM Başkanı’nı Meclis kürsüsünden tehdit edecek boyutlara ulaşmasına şahit oluyoruz.
*
OYSA iktidara göre adına son olarak “Milli Birlik ve Beraberlik Açılımı” dediğimiz bu planın aslı, PKK’ya silah bıraktırmak ve zaman içinde örgütü tasfiye etmekle ilgiliydi.
En azından hükümet adına yetkililer böyle söylüyordu.
Yani deniyordu ki; “ABD ve onun baskısı ile Kuzey Irak Kürtleri tarafından PKK’nın şartsız silah bırakması sağlanacak. PKK’lı teröristler de Türk Silahlı Kuvvetleri’ne ve Türk adaletine teslim olacaklar.”
Ne oldu?
Bölücü kıyafetli PKK’lılar, kendi ifadeleriyle söyleyecek olursak, Habur’dan girişlerinde “Sayın Öcalan’ın isteği üzerine barış sürecine katkıda bulunmak üzere geldik” diyerek silahlı bir iradenin parçası olduklarını ısrarla ifade ettiler.
Tabii Habur’da yaşanan o üzücü görüntüler, evdeki hesaba uymadı.
Yani bölücüler bölücülüğünü yaptı ve “teslimiyet” sahnesini, “zafer” şovuna dönüştürdü.
Ve o tablo tarihe kara bir leke olarak yazıldı.
*
ŞİMDİ kimse kendini aldatmasın!
Habur’dan giriş yapan teröristler ülkeye toplumumuzun bir parçası olarak hayatlarını sürdürmek için gelmediler.
Onlar, Türkiye’nin etnik temelde yeniden yapılandırılması yolunda kendilerine verilen görevi yerine getirmek için geldiler.
Onun için diyorum ki;
Küçüklerimiz, büyüklerimiz...
Dostumuz, komşumuz, hemşehrimiz...
Köylümüz, kirvemiz...
Kız alıp, kız verdiğimiz hısımlarımız...
Aynı Allah’a, aynı Peygamber’e inandığımız din kardeşlerimiz...
Uzun lafın kısası “Kendimi Kürt hissediyorum” diyen Kürt kardeşlerimiz!
Şunu bilesiniz, oyuna gelmediğimiz sürece bizi ayırmaya, sizi koparmaya kimsenin gücü yetmez.
Yeter ki birliğimiz bozulmasın. (Metin Özkan-Tercüman)

Kendimizi kandırmayalım

“Kürt açılımı” veya “Demokratik açılım” gibi masallara destek sağlamak için, sanatçı ve yazarlarla kahvaltılı toplantılar yapıp, kendimizi kandırmayalım.
Terör bildiğini okumaya, analar ağlamaya devam ediyor.
Anayasa değişikliği PKK’nın istekleri doğrultusunda yapılmıyormuş da, son saldırıların sebebi buymuş!
Kimi çevrelerin son iddiası bu...
Bu iddia sahipleri, terörizmin ne olduğunu bilmiyor.
Daha geçenlerde teslim olan bir PKK’lı, örgütün kendilerine ayda bin 400 Euro maaş ödediğini söylemedi mi?
Doğu ve Güneydoğu’nun işsiz gençleri, bu parayı çalışarak kazanamazlar.
Terör örgütü, militanlarına ayda bin 400 Euro ödeyebilecek ekonomik güce sahip iken, Anayasa’nın tümünü PKK’nın istediği şekilde değiştirsek bile, terör bitmez.
PKK ve BDP’nın nihai istekleri ne?
“Demokratik özerklik” değil mi?
Gözünüzü karartıp, Kürtlere özerklik tanıdınız diyelim.
PKK silahları bırakacak, yani terör bitecek mi?
En büyük yanlış işte burada yapılıyor. PKK, Kürtler için mücadele vermiyor ki... Hatta Kürtler umurunda bile değil. Kürtlerin üzerinden rant sağlıyor.
Bölücülerin son propagandası ise şu:
“PKK olmasaydı, Kürtler bugünkü hakları elde edebilirler miydi?”
Bu propagandanın öncülüğünü yapan da BDP...
Yani terörün bitmesini ne BDP istiyor, ne de PKK.
Çünkü ikisi de kan ve şiddetten besleniyor.
Çünkü biri olmazsa, diğeri de olmaz.
*
Bir günde 6 şehit verdik.
Hani artık analar ağlamayacaktı?
Habur’daki rezalete bunun için mi katlandık?
Bunun için mi PKK’lıların terörist kıyafetiyle Türk topraklarında şov yapmasına göz yumduk?
Tunceli Nazimiye’de jandarma karakolumuza saldırıp, 4 askerimizi şehit etsinler diye mi?
Diyarbakır’ın Lice ilçesi Abalı Köyü Jandarma Karakolu’na takviye olarak giden askeri time pusu kurarak, bir üsteğmenimizi şehit etsinler diye mi?
Hakkari’nin Çukurca ilçesinde mayın patlatarak, bir erimizi şehit etsinler diye mi?
BDP’liler, “PKK’ya karşı askeri operasyonlar devam ederse, tankların önüne çıkarız” diyorlardı.
Nazimiye’de karakol basan PKK’lıların önüne neden çıkmadılar?
Onlar PKK’nın önüne çıkmaz, ancak altına yatarlar.
*
Amerika’yı yeniden keşfetmeye çalışmayalım.
Terörü bitirmenin tek yolu, silah bıraktırıncaya kadar onunla mücadele etmektir.
Taviz tavizleri, tavizler hüsranı getirir.
Şimdiye kadar hiçbir devlet teröre yenilmedi, teslim olmadı.
Teröre teslim olan ilk ve tek devlet olmak mı istiyoruz?
“Büyük ve güçlü devlet” değil miyiz?
Şehit cenazelerindeki büyük ve öfkeli kalabalıkların son ciddi uyarı olduğunu da hatırlatalım.
Şu “sağduyu” ve “demokratikleşme” laflarını da bırakalım artık.
Hiçbirimiz çocuk değiliz. (Sırrı Yüksel Cebeci-Tercüman)

Kaynak: TERCÜMAN GAZETESİ

[1].http://www.tercuman.com.tr/v1/yazaryazi.asp?id=108

[2].http://www.tercuman.com.tr/v1/yazaryazi.asp?id=13

 

 

Bu haber 639 defa okundu.