GÜRBÜZ AZAK,BABIALİ VE TERCÜMANCILAR

3 Nisan 2010 20:45 tsi
Bâbıâli Sohbetleri”nin bu haftaki konuğu Gürbüz Azak’tı.

Gürbüz Azak, Bâbıâli ve Tercümancılar

Bâbıâli Sohbetleri”nin bu haftaki konuğu Gürbüz Azak’tı. Doğrusu sevildiğini biliyordum da kendisine bu kadar çok muhabbet edildiğini de tahmin etmiyordum. Kitapkahve’deki salon âdeta doldu taştı. Bölük bölük gelip gidenler oldu. Saat 18.00’de başlayan program saatler 21.00’i gösterdiğinde nedense kimse kalkıp gitmek istemiyordu. 

Geçen yaz önemli ameliyatlar geçiren ve sağlığı bozulan Gürbüz Bey şükürler olsun ki sıhhatine kavuşmuş, toparlanmıştı, ama yine de günde yedi ayrı ilaç kullandığını öğrendik. Buna rağmen bizi kırmamış, kalkıp Cağaloğlu’na kadar gelmişti. 

Önce Tayyip  Durceylan dostumuz topluluğa ney üfledi. Bizi mûsikîmizin engin denizlerinde dolaştırdı. Ardından arkadaşı sesiyle eşlik etti ve birlikte meşk ettiler. İlk konuğumuz genç yazarlarımızdan Yûnus Emre Tozal’dı. Yûnus Emre kardeşimiz kitap eleştiri dergisi Ayraç adına gelmişti ve derginin kuruluş hikâyesini, bugüne kadar yapılanlar, gayelerini çok güzel anlattı. Eleştiri anlayışlarını dile getirdi. Böyle bir dergiye niçin ihtiyaç duyulduğunu anlattı. Dinleyicilerin soru ve katkıları da son derece güzeldi. Geçmişte yayımlanmış olan tenkit dergileri üzerinde duruldu. Eleştirinin bizdeki mâzisine doğru kısa bir yolculuk yapıldı. 

Gürbüz Azak Bey konuşmasıyla bir kalem ustası, bir fırça üstadı olduğu kadar bir kelâm ehli olduğunu da gösterdi. Çocukluğundan itibaren hayat hikâyesinden unutmadığı sahneleri âdeta tablo gibi dinleyicilerin önünde resmetti. Sonra Denizli’den İstanbul’a gelişini, tahsil hayatını, Bâbıâli’de tutunmaya çalışmasını, ideallerini ve çalışmalarını anlattı. Dinleyiciler büyük bir dikkat ve heyecanla bu özlü konuşmayı dinlediler. Osmanlı’da “Tatar” ile “Akıncı”ları anlatıyor. Bilmediğimiz, duymadığımız özelliklerini öğreniyoruz. Konuşmanın ayrıntısına girmeyeceğim, çünkü muhabir arkadaşlarımız zaten takip ettiler, yazıyorlar. Anadolu Ajansı’ndan da Nevbahar Kabaklı toplantıyı başından sonuna kadar izledi ve notlar aldı. 

Ben Gürbüz Beyin konuşmasından ziyade onun Bâbıâli’ye nasıl hasret kaldığını, okuyucu ve dostlarının da “Gürbüz ağabey”lerini ne kadar çok özlediklerini gördüm o akşam. Bu toplantı son derece yerindeydi ve ahenkli bir şekilde başlayıp devam etti. İşte 40 yıllık ahbabı Dr. Metin Eriş Bey konuşmalarıyla katkıda bulunuyor ve yeni ufuklar gösteriyor. Recep Arslan, Nurettin Taşkesen, Şerif Aydemir hislerini dile getiriyorlar. Muammer Erkul büyük bir heyecan içinde “Bizim Yokuş”u tırmandığı çocukluk yıllarına gidiyor. Osman Okçu “ilk ustası” Gürbüz Azak Beyefendi’nin nasıl gençlere sahip çıktığını izah ediyorlar. Gürbüz Azak’la aynı müesseselerde çalışmış olan Hüseyin Sarıkoç, Erol Mermer hislerini terennüm ediyorlar. Yakın dostlarından Engin Köklüçınar kısa, öz ve selis bir konuşma yapıyor ve Gürbüz Azak Bey’in Bâbıâli’deki seçkin yerine temas ediyor. 

Çaylar içiliyor, simitler yeniyor ve sohbet koyulaşıyor. Dergilerden, tenkitten, basın dünyasından, mizahtan söz ediliyor. Gürbüz Bey gazetecilik yıllarında dostlarıyla yaşadığı ilginç hayattan kesitler sunuyor, nükteler naklediyor. Oğuz Çetinoğlu ve Şadi Polat zaman zaman düşüncelerini açıklıyorlar.

Şairler başlıyor bu sefer. Ali Hakkoymaz önce hislerini ortaya koyuyor, Azak ile tanıştığı yıllara götürüyor dinleyicileri, yazı ve eserlerindeki inceliklere temas ediyor. Sonra bir şiir okuyor. Arslan Bey, İbrahim Bey, Yusuf Bilge Bey şiir okuyorlar. Yusuf Bey’in şiir kitapları yeni çıktı. Onlardan seçtiği bir şiiri seslendiriyor. Sonra Gürbüz Azak Bey’in yazılarından nasıl istifade ettiğini anlatıyor. Gürbüz Azak’ın yazılarıyla okuyucularını eğittiğini ifade ediyor. Bu görüşe herkes katılıyor. 

Gürbüz Azak okuyucularına bizim medeniyetimizi anlatıyor, kültürümüzün inceliklerini gösteriyor. Güzel sanatlarımızı izah ediyor, gençlere onları sevdiriyor. Kalemiyle ve fırçasıyla güzel ufukları işaret ediyor. İhtişam ve zarafet medeniyetimizin püf noktalarını bir sır gibi aktarıyor. 

Son konuşmacı Dursun Gürlek’ti. Dursun Hoca da o tatlı üslûbuyla geceye renk katıyor, bu tür sohbet meclislerinin öneminden bahsediyor. Celâl Öztürk yanında getirdiği eski tarihli bir Türkiye gazetesini Gürbüz Bey’e imzalatıyor. 

Atillâ Şahiner, Umut Bulut ve daha şimdi hatırlayamadığım bir çok isim o gece oradaydı. Dinlediler, duygulandılar, anladılar ve sevdiler. Gürbüz Azak yine gönülleri fethetmişti. 

Bir sohbet toplantısı  bu kadar mı duygu yüklü olur? Bu denli mi içten, bu ölçüde mi seviyeli ve doyurucu olur? Hakikaten toplantının sonuna gelindiğinde herkes hâlinden memnundu, huzurluydu ve âdeta salondan ayrılmak istemiyordu. Artık ESKADER geleneği haline geldiği için Bâbıâli Sohbet toplantısı “şehitlerimize ve vefat etmiş bütün müminlere fatiha okunarak” tamamlandı.

Perşembe gecesini bu yazıyla anlatabildim mi sanıyorsunuz, asla ve kat’a. Yüzde beşini bile aktaramadım. Ne yapayım, bazı güzellikler anlatılabilemez, bazı yaşanmışlıklar yazılabilemez, yaşanır sadece. Evet ancak yaşanır. İstanbul’da ikamet edenler gelsinler bu gecelerdeki nefaseti bizzat yaşasınlar. Önümüzdeki haftanın konusu belli oldu: “Tercüman Gazetesi ve Tercümancılar”. Bu da çok renkli geçecek bir gece olacağa benziyor. Farklı anlayışlardan ve nesillerden Tercüman çalışanları geleceklerini söylüyorlar. Kimler mi gelecek. Kısaca Tercümancılar diyeyim… Genel Yayın Müdürlüğü yapmış olan gazetecilerden yazarına, teknik elemanlarından muhabirlerine kadar bütün Tercümancılar dâvetli… İnşallah basın tarihimize de katkı sağlayacak tarihî bir toplantı olacak. Özellikle gazeteciliğe meraklı gençler! Size sesleniyorum. Bu toplantıyı kaçırmayın, gelecekte iyi bir gazeteci olmak istiyorsanız, gelin usta gazetecileri tanıyın, dinleyin ve istifade edin. Benden hatırlatması. Sonra “çok önemli bir toplantıyı kaçırdım” deyip de üzülmeyin.

Sağlıcakla kalınız.

 

 

Mehmet Nuri Yardım-Sanatalemi.net

 

Kaynak: SANATALEMİ.NET,http://www.sanatalemi.net/default.aspx?durum=yazar&id=4314 

 

Bu haber 1,852 defa okundu.