AZERBAYCAN'DA EĞİTİM

17 Şubat 2010 21:58 tsi
Birçok sorunla karşı karşıya olan, genç Cumhuriyet’te okullaşma oranının %100 olması gelecekte çok daha güçlü bir ülke olacağının işaretidir.

Azerbaycan'da eğitim

Azerbaycan; bir millet, iki devletten biridir. 1990 yılında kazandığı bağımsızlığı ile 86.600 km2’lik coğrafya üzerinde dokuz milyon nüfusuyla dünya devletleri arasında gururla bayrağını dalgalandırmaktadır.
Azerbaycan; topraklarının beşte biri işgal altında olan, bir milyona yakın insanının kaçak olarak yaşadığı, yıllık gelirden kişi başına düşen 8.630 dolar olan, kalkınmasını hızla tamamlamaya çalışan kardeş bir ülkedir.
Birçok sorunla karşı karşıya olan, genç Cumhuriyet’te okullaşma oranının %100 olması gelecekte çok daha güçlü bir ülke olacağının işaretidir.
Beş bin okulu, bir milyon altı yüz bin öğrencisi, yüz seksen yedi bin iki yüz elli öğretmeni, elli üç üniversitesi, yirmi beş-otuz kişilik sınıf mevcutlarıyla örnek alınacak bir devlettir.
Eğitim-öğretimde fiziki mekân, araç-gereç, öğretmen ihtiyacı bulunmayan, öğretmenlerine siyaset hakkı tanınmış bir durum mevcuttur.
Bütün bu olumlulukların yanında eğitim çalışanlarının ekonomik ve sosyal hakları yönüyle halen insanı insan görmeyen, geçmiş dönem siyaseti devam ettirilmektedir.
Gelişen dünyada mezun
olunan okul bilgilerinin kısa zamanda yetersiz kaldığı, günümüzde öğretmenlerin hizmet içi kurslarla bilgilerinin yenilenmediği de bir gerçektir.
Eğitim çalışanlarının hastalanma gibi bir lüksleri yoktur. Ancak maddi güçleri varsa tedavi olur. Çünkü devlet sağlık giderlerini karşılamamaktadır.
Yıllarını eğitime adamış öğretmenlerimiz emekliliklerinde ücretleri düştüğü gibi, emekli ikramiyesi de alamayarak, kalan yaşamında ölümü beklemekten başka bir seçenek de bırakılmamaktadır.
Yasalarında birçok sosyal hakları vardır, ancak uygulanmamaktadır. Sendikal haklar da
bulunmakta ancak uygulanmamaktadır.
Çalışırken ücretlerin 100 dolar olduğu düşünülürse, bu ücretlerle yaşamak mümkün değildir. Azerbaycanlı öğretmenler, dünyadaki gelişmeleri izleyemedikleri için alanında yetersiz kalmaktadır.
Azerbaycan’da, zengini zengin, fakiri fakirdir. Orta direk diye bir sınıf bulunmamaktadır. Eğitim çalışanları ise; fakir sınıfı teşkil etmektedir.
Fakirlikten dolayı, proje geliştirme adı altında bir yerlerden alınan üç beş kuruş yardımlarla ayakta duranlar, öğrencilere bir şeyler öğretme adına proje finansörlerinin isteklerini öğretmektedir.
Çözülmeyen sorunların oluşturduğu çöp dağlarındaki yarın olabilecek bir patlama, kardeşlerimizi kaosa sürükleyecek boyutlara varmadan durdurulmalıdır.
Azerbaycan’da olup da bizde olmayan güzellikler bize örnek teşkil etmeli, bizde olan imkânlar Azeri eğitimci kardeşlerimizde olmalıdır.
Her şeyin temeli insandır. O insan ki, sağlıklı ve eğitimli olandır. İmkânsızlık nedeniyle sağlıksız ve eğitimsiz toplumlar ise; o ülkenin geleceğini çürütenlerdir.
Bir an önce daha demokratik sistem, hakça paylaşım, katılımcı bir yaklaşım yarınların güçlü Azerbaycan’ını oluşturacaktır.
O imkânlar Azerbaycan’da var. Yeter ki problemleri çözecek bir yaklaşım sergilensin. Komünist mantık ve anlayışın Sovyetleri nasıl çökerttiği görülmüştür. Çözüm ise; çalışanın hak ettiğini alacağı, çağın gereklerine göre değerler doğrultusunda bir eğitim sistemidir. Bu da zor olmasa gerek. Biz kardeşlerimizin acısının azaltılması, devletlerinin baki olmasını isteyen güzellikleri paylaşanlarız.

Şuayip ÖZCAN-YENİÇAĞ

Kaynak: Yeniçağ Gazetesi,http://www.yg.yenicaggazetesi.com.tr/yazargoster.php?haber=12098

 

Bu haber 514 defa okundu.