TÜRK YURTTAŞI'NIN EKONOMİ BİLİNCİ NE DURUMDA

1 Ocak 2010 15:22 tsi
Siyaset, eğitim yanında ekonomi ile de sıkı bir ilişki içindedir. O nedenle yeğlenen eğitim düzeni siyaseti nasıl yönlendiriyorsa yeğlenen ekonomi zihniyeti de bir ülkedeki siyaseti yönlendirir.

Siyaset, eğitim yanında ekonomi ile de sıkı bir ilişki içindedir. O nedenle yeğlenen eğitim düzeni siyaseti nasıl yönlendiriyorsa yeğlenen ekonomi zihniyeti de bir ülkedeki siyaseti yönlendirir. 

Son yirmi yıla yakın zamandır Türkiye, liberal ekonominin içindedir ve gördüğümüz kadarıyla bu ekonomi düzeni, karma ekonominin uygulandığı önceki yıllara, hattâ Atatürk dönemine göre bizi ileriye değil, geriye götürmüştür. Belki refah o dönemlere göre çok artmıştır. Fakat ekonominin temelde Türkiye yurttaşının çıkarına ve özsaygısına uygun şekillenmesi yolunda büyük bir boşluk doğmuştur. Geldiğimiz nokta, “serbest piyasa ekonomisi” bahane edilerek on yılların birikimiyle kurduğumuz altın yumurtlayan tavuklarımız, gelecekteki ekonomi, iç ve dış güvenliğimizi hiç önemsemeden üç kuruşa sattığımız yerdir. Bankalarımızın % 50’den fazlası yabancı sermayenin eline geçmiştir. Bu durum, para dolaşımının Türkiye halkının çıkarına kullanımını zorlaştırmaktadır. Dışsatımımız yüzde yüz kendi ürünlerimize dayanmak yerine genelde montaj sanayisine dayalı olarak büyümektedir. Dışalımımız ise dışsatımımızdan kat kat ileridedir. Bu ortamda bütçe açığını kapatmak için en riskli yolu seçmeyi sürdürüyoruz: Sıcak para ve vergileri artırmak. AB’ye girmeden girdiğim Gümrük Birliği uygulaması, ettiğimiz tüm zararlara ve uluslar arası ilişkiler ve iktisat uzmanlarımızın uyarılarına karşın yine de yürürlükten kaldırılmadı. Bize dayatılan istikrar, Türk ekonomisinin istikrarı olmadı; Türk ekonomisinden rantı giderek artan yabancı sermayenin istikrarı oldu. Ne var ki, Türk milleti ekonomi konusunda doğru bilgilendirilmiyor ve yüzeysel olarak yiyecek tutarlarındaki fiyat dengesini ekonominin yolunda gittiğinin göstergesi olarak yorumluyor.
 
Ekonomide Doğru Bilinen Yanlışlar:
 
1-     Türk lirasının değerinin artması her zaman iyidir.
2-     Sermayenin millîsi olmaz
3-     Özelleştirmeler bizi kazançlı çıkarır.
4-     Türkiye’de uygulanan ekonomik düzen Batı’da demokrasisi düzgün işleyen herhangi bir ülkedeki serbest piyasa ekonomisinin aynısıdır.
5-     Devlet ve Hükümet, Merkez Bankası’na, dolayısıyla ekonomiye müdahale etmemelidir.
6-     Borç yiğidin kamçısıdır (Başbakan’ın dış borçlanmayı savunurken sarf ettiği bir lâf. Lâf olsun torba dolsun işte!).
7-     Hangi şartla olursa olsun para basarsak enflasyon olur.
 
Mefhum-ı Muhalifinden Yanlış Bilinen Doğrular:
 
1-     Paramızın görünürdeki değerinin artmasının iyi ve kötü olduğunu öbür ekonomik göstergelere bakarak anlayabiliriz. Örneğin Türk lirasının değerli olmasından ihracatçı zarar ediyorsa, son dönemde olduğu gibi Türk lirasının değerli olmasını övünme vesilesi yapmak ne biçim bir zihniyetin eseridir, bilemiyoruz. Oysa böyle bir durumda ithalatçı sürekli olarak kâr ediyorsa girişimcileri de üretim yapmaya değil de dışalım yapmaya teşvik ediyoruz.
2-     Eğer millî sermaye iç piyasada üstün durumda olmazsa iç ve dış siyasette gücümüz kolaylıkla bastırılır. O nedenle işini bilen devletler, iç piyasalarındaki millî sermayenin üstünlüğüne son derece önem verir.
3-     Özelleştirmelerde yabancı sermayeye öncelik tanınmazsa kazancımız daha çok olur. Çünkü bir ülkenin iç piyasasında yabancı sermayenin büyük holding ve şirketleri elinde tutması o ülkenin siyasetinin ülke insanının çıkarına çalışmasını engeller.
4-     Türkiye’de bugün uygulanan ekonomi düzeni, eski ekonomi bakanlarımızdan Ufuk Güldemir’in de ART’deki izlencelerinde sürekli vurguladığı gibi gerçek bir Serbest Piyasa Ekonomisi değil, küresel sermaye ve yabancı devletlerin sömürge olmasını istediği ülkelere dayattığı biçimde bir Serbest Piyasa’dır. Çünkü aklı başında hiçbir devlet, Türkiye’deki gibi pervasızca bir özelleştirme çabası içinde değildir. Ayrıca dalgalı kur, Türkiye’nin hayrına bir yöntem değildir. Erbakan’ın da buyurduğu gibi derhal reel kura geçilmelidir.
5-     Hükümet, Merkez Bankası’nı kendisine karşı bağımsızlaştırmamalıdır. Çünkü MB için bağımsızlık aslında Türkiye Merkez Bankası’nın İMF ve Dünya Bankası’na bağımlı olması anlamına gelir. Dolayısıyla Hükümet, ekonomiyi yetkili kişi ve yerli uzmanlarca danışma içinde yürütmeli ve gerektiğinde ekonominin işleyişine müdahale de edebilmelidir. Çünkü siz, ayağınızı pedala koymadan gaza basamazsınız.
6-     Dış borçla övünmek, devlet adamlığıyla bağdaşmaz. Bunu bilmemiz ve bağımsız bir iç, dış siyaset izlememizi engelleyen etmenlerden biri olan dış borçtan planını programını kendimiz yaparak kurtulmalıyız. İMF ve Dünya Bankası’nın düzmece reçetelerine uyarak Türkiye dış borçtan asla kurtulamaz. Bunu anlamayan ve dile getirip uygulamayan iktidar adaylarına Türk milleti asla güvenmemelidir. Dış borcumuzun azaldığı yaymacasını yapsalar bile…
7-     Eğer gerekiyorsa ve şartlar elverişliyse para basmak, ekonomiye yapılan bir aşı olur.
 
İşte, ekonomi bilgisini bu biçimde güncelleyen, yanlış doğrular yerine gerçek doğruları kabullenen Türk halkı, başına getireceği insanları bu bilgiler ışığında değerlendirmeli, yani bu konudaki söylem ve uygulamasına dayanarak oy vereceği partileri belirlemelidir.
 
İlhan GÜL

Bu haber 959 defa okundu.