Su İçin Yapılan Kilise

Hazret-i Ali, halîfeliği sırasında Sıffin Harbi’ne giderken, yolda susayan askerleri için su bulamayınca, kimsenin kaldıramadığı bir taşı tek başına kaldırdı, altından lezzetli bir su çıktı. Herkes içti. Daha sonra, Hazret-i Ali taşı yine eski yerine koydu.

Bu hâdisenin geçtiği yerin yakınında bir kilise vardı. O kilisenin râhibi bu hâli pencereden gördü. Hemen aşağı inip, Hazret-i Ali’nin huzuruna geldi ve sordu:

- Sen Peygamber misin?

- Hayır. Ben son Peygamber Muhammed aleyhisselâmın halîfesiyim.

- Elini ver ki, Müslüman olayım. Hazret-i Ali elini uzattı. Râhip dedi ki:

- Allah'tan başkasının ibâdete hakkı olmadığına, Muhammed aleyhisselâmın, Allahın Resûlü olduğuna ve senin de Resûlün vârisi olduğuna şehâdet ederim.

- Bu yaşa kadar kendi dinini yaşamışsın. Ne sebeple dinimize girdin?

- Ey müminlerin emîri! Bu kiliseyi, bu taşı kaldıran için yapmışlardır. Biz kitaplarımızda okuyoruz. Âlimlerimizden de duyduk ki; burada bir pınar, üzerinde bir taş vardır. O taşı, peygamber veya peygamber vârisi kaldırabilir. Senin bu taşı kaldırdığını görünce arzuma kavuştum ve yıllardır beklediğim şeyi buldum.

Hazret-i Ali, bu sözü işitince ağladı. Gözlerinin yaşından sakalı ıslandı. Sonra da buyurdu ki:

“Allahü teâlâya hamdolsun ki, beni unutulmuşlardan değil, kitabında zikredilenlerden eyledi.”