AŞIRI MİLLİYETÇİ NASIL OLUNUR?

21 Ekim 2009 13:41 tsi
"Bütün püskürtme, sindirme gayretlerine rağmen gerçekler söylenecek, gerekli sorular sorulacaktır kuşkusuz!"

''Aşırı milliyetçi'' nasıl olunur?

Ben her görüşün özgürce ifade edilmesi gerektiğine inananlardanım, bu nedenle de farklı görüşleri okurum, dinlerim, onlarla tartışırım. Ama ayıptır söylemesi artık kendilerine “liberal aydın” sıfatını yakıştıran bazı isimleri okumakta ve dinlemekte çok zorlanıyorum.

Zira “liberallik, farklı ve özgür görüş” artık “en taraflı görüş” haline getirildi ve millete çaktırmadan enjekte ediliyor. Örneğin bu “liberal” yazarların çoğu satır aralarına “bu dönemde özgürlük konusunda ne güzel bir değişim” yaşandığını -yalan da olsa- rahatça sıkıştırabiliyorlar.

“Cumhuriyetin her zaman İslâm’la sorunu olduğunu” -yalan da olsa- rahatça yazıp söyleyebiliyorlar.

Türkiye’de ana muhalefet partisinin “sınıfsal savaş yaptığını, bunun da sarayla teba arasındaki kavga”ya benzediğini -gerçekle alâkası olmasa da- söyleyebiliyorlar.

Ve tabii Kürt açılımı, ya da Ermenistan açılımı konularında farklı görüş bildirenleri, daha da ötesi “Türkiye’ye giriş yapan 34 PKK’lı” olayında farklı görüşte olanları -daha tepkileri bile duymadan- keyiflerine göre “Aşırı milliyetçi tepki”, “Kürt sorununun çözümünü, barışı istemeyenler” gibi tanımlarla önceden püskürtmeyi, sindirmeyi deneyebiliyorlar. Artık buna da “farklı görüş”, “liberal, özgürlükçü bakış açısı” denebilir mi, yoksa bu tür baskıların demokrasinin yüz karası olduğu mu söylenmelidir varın siz de düşünün (önce yapanlar düşünse daha iyi tabii ama artık bundan ümidi kestik)...

Bütün püskürtme, sindirme gayretlerine rağmen gerçekler söylenecek, gerekli sorular sorulacaktır kuşkusuz!

PKK terör örgütünden 34 kişinin Türkiye’ye girişinde yapılana benzer görkemde bir karşılamayı, gövde gösterisini bu ülke bugüne kadar az gördü. Sanki gelenler masum insanları mayınlarla, saldırılarla katleden “uluslararası terör ve uyuşturucu örgütü” olarak bilinen bir örgütün mensupları değil de bir alay kahramanmış ve zafer şöleni ile karşılanıyorlarmış gibi (yine çoğu çocuk yaşta) binlerce kişiyi ortaya dökmüşler, bir kırmızı halıları eksik.

Devlete PKK’dan ültimatom!

Madem ki Irak’tan teröristlerin gelmesi “barışa” büyük katkı sağlayacaktır (kimle kimin barışı oluyor bu, hangi ülkeler, devletler savaşmaktaydı? Demek ki olay “terör” değil “savaş”tı ve bunu yeni öğreniyor, kabulleniyoruz), bu teröristlerin sessiz, sedasız ve tabii “teröre karışmadıkları” kolayca anlaşılsın diye (nasıl yüzde yüz emin şekilde anlaşılıyorsa) kimlikleriyle gelmeleri imkansız mıydı? Türkiye’nin onlardan başka hangi “hiçbir suça karışmamış” vatandaşı sınırlardan kimliksiz geçebiliyor? Neden her vatandaşın pasaportu dakikalarca inceleniyor?

DTP bu sessiz gelişi neden sağlamıyor, bu gösterilerle ne anlatılmak isteniyor, sormak “aşırı milliyetçilik” olur mu dersiniz?

Türkiye’nin içinde hiç “silah bırakacak” terörist yok mu ki hepsi Kandil’den, Mahmur’dan geliyorlar? Madem ki “terörü bırakarak” geliyorlar neden hepsi PKK üniformalarıyla? Hiçbirinin terörist kıyafeti olmayan giysisi yok mu? Yoksa dünyaya dağıtılan görüntülerde “gerilla” havasının sürdürülmesi çok mu önemli?

Madem ki Öcalan “teslim olun” deyince bunu sağlayabilir ve madem ki barış-kardeşlik süresi başlatıldı, neden Öcalan Türkiye ve Irak’taki teröristlerin hepsine silah bıraktırtmıyor, DTP bunun için aracılık yapmıyor?

Yasalara göre “terörü, teröristi övme, bayraklarını açma”nın suç olduğu bilinir ve DTP’li milletvekillerinin bile bu nedenle davaları sürerken güvenlik güçlerinin önünde böyle bir rahatlık nasıl olabiliyor? Bu, devleti “çelişkili ve aciz” duruma düşürmez mi?

Giriş yapan teröristlerin “Başbakan’a verilmek üzere” getirdiği mektupta -ki açıkça terör örgütünün devletle pazarlığı, daha da doğrusu devlete ültimatomudur- yer alan:

“Öcalan’ın muhatap alınması, onun yol haritasına uyulması, askeri operasyonların derhal sona erdirilmesi, Türkiye’nin demokratikleşmesi için (tam komedi yani) sivil ve demokratik bir Anayasa hazırlanmasının bu kez de terör örgütü tarafından dayatılması, Kürtlerin örgütlenmesinin geliştirilmesi” gibi emirler (talep ifadesi yok) yanında Türkiye kastedilerek “Kürdistan” ifadesinin kullanılması nasıl bir “barışçıl jest” ya da “barış açılımı” sayılmalıdır?

Bu mektupta yer alan “demokratik siyaset yapma ve kendilerini özgürce ifade etme” zaten Kürt kökenlilerin de sahip olduğu bir hak değil mi? DTP’nin ve bu partinin belediye başkanlarının yaptığına siyaset denmiyor mu?

En önemli soru ise: “Teröristlerin getirdiği mektuptaki dayatmalar kabul edilmezse ne olacak?”

Araştırmalara göre Güneydoğu’daki Kürt kökenli vatandaşların küçük bir kesimini temsil ettiği görülen DTP’nin dayatmalarında (ve tabii PKK’nın da) neden ‘bu bölge insanının asıl sorunu’ olduğu yine araştırmalarla ortaya çıkan iş, aş, eğitim hiç yer almıyor, bu da var tabii...

Liberal dostlar kızmasın, demokrasilerde bu sorular sorulur. Hatta okurlarımızdan “Teröristler serbest bırakılırken bu ülkenin rektörleri, bilim adamları, gazetecileri neden aylarca, yıllarca terörist muamelesi görüp, günlerini hapiste geçiriyor” soruları da yağıyor. Devlet bi zahmet bu soruları cevaplasa çok iyi olur.

Ruhat Mengi- Vatan

Kaynak: Vatan Gazetesi,http://haber.gazetevatan.com/haberdetay.asp?detay=Asiri_milliyetci_nasil_olunur&tarih=21.10.2009&Newsid=266078&Categoryid=4&wid=4

 

Bu haber 524 defa okundu.