İKİ VEFAT

15 Ekim 2009 10:06 tsi
Ölüm, insanın kaçınılmaz sonlarından biridir. İnsan en nihayetinde kavuşur ona. Maksat, telef olmadan ölebilmekte... İnsan gibi! Kula ve eşyaya kul olmadan... Hayırla yâd edilerek!

İki vefat

Ölüm, insanın kaçınılmaz sonlarından biridir. İnsan en nihayetinde kavuşur ona. Maksat, telef olmadan ölebilmekte... İnsan gibi! Kula ve eşyaya kul olmadan... Hayırla yâd edilerek!

Türk sinemasının usta bir ismini daha bedenen aramızdan uğurladık: Halit Refiğ... 1950'li yıllardan itibaren Türk sineması hakkında eleştirel yazılar yazmaya başladı. Sonra sahneye müdahale etti... Bir müddet sonra ise, öğretim üyesi unvanıyla çeşitli üniversitelerde dersler verdi.

Halit Refiğ ayrıca çeşitli kitap eserleri bıraktı ardından...

Bir sinema emekçisiydi o.

İçinde yaşadığı halkın değerlerine saygı duyan bir kişilikti: "Meslek hayatım boyunca bir Ahi sözünden çok etkilenmişimdir: 'Marifet iltifata tabidir, müşterisiz mal zayidir.' İşimi yaparken bizim geleneksel, toplumsal, manevi değerlerimiz nelerdir, ben bunlarla hangi noktalarda uyum içinde olabilirim? Bunları çok düşündüm ve bu görüş, benim meslek hayatımda sürekli göz önünde tuttuğum bir düstur oldu" demişti, Ediz Hun ile olan bir söyleşisinde...

Ve onu "diğerlerinden" ayıran şey, entelektüel yanı güçlü kurucu bir ruha sahip olmasıydı. Kemal Tahir ekolüne mensuptu. Yerliydi. Batıya ve kökten batıcılara karşı mesafeliydi. Kemal Tahir ile sıkı bir birlikteliği vardı: Bu yüzden Kemal Tahirsiz bir Halit Refiğ düşünülemez kanaatimce.

Ve Ergun Göze...

Dedem Tercüman gazetesi okurdu: Ergun Göze'yi ilk olarak oradan hatırlıyorum. Zaten ismi Tercüman gazetesi ile özdeşleşmiş biriydi. Köşesindeki polemikleriyle de dikkat çekti: Ne de olsa Peyami Safa, Necip Fazıl gibi ustaların yanında yetişmişti. Fikir, öncelikli meseleydi o devirde!

Bir müddet evvel, Jurnal'i okurken çıktı karşıma. Cemil Meriç, Mağaradakiler eserini şöyle diyerek imzalamıştı ona: "Kıvrak, cevval, fettan bir kalem. Disiplinli bir kafa.  Ergun Göze dostuma. "

Ergun Göze makul bir milliyetçiydi. Mukaddesatçıydı. Ahlakçıydı. Türk ve Müslüman oluşunu özümsemiş bir kişilikti: Türklüğünden ve Müslümanlığından taviz vermedi: Utanmadı ve unutmadı.

O meşhur tabirle, "eskilerdendi." Temiz Türkçe ile yazardı. Bir nesil yazılarıyla büyüdü. Efsanevi kuşağın son temsilcilerindendi: Orijinal adamdı her biri: Kaygıları başkaydı onların: Ergun Göze'de onlardan biriydi işte...

Yeni Tercüman'daki köşesinde bir gün şöyle seslenmişti:

"Bence bugün haykırılması gereken şudur: Namuslu insanlar, hırsızlıktan, yolsuzluktan, rüşvetten, adam kayırmaktan, fuhuştan, iffetsizlikten, haysiyetsizlikten, şerefsizlikten, soygunculuktan, dolandırıcılıktan velhasıl insanı insanlıktan çıkaran her türlü aşağılılıktan nefret eden insanlar! Hangi partiye, hangi siyasi düşünceye sahip olursanız olunuz, birleşiniz. Hangi partiden, hangi siyasi düşünceden olursa olsun bütün bu günahları işleyenlerin karşısına dikiliniz. Halinizle, tavrınızla, sözlerinizle ve icabında elinizle tutup adalete teslim etmek suretiyle bunlarla mücadeleye giriniz."

Afşin Selim- Milli Gazete

Kaynak: Milli Gazete,http://www.milligazete.com.tr/makale/iki-vefat-140782.htm

Bu haber 515 defa okundu.