DAVOS'A PÜF DE...

30 Eylül 2009 09:16 tsi
Bu yazı, BM'de, İsrail aleyhine bir oylama söz konusu olunca salondan kaçarak ve çekimser kalarak "dik duruş" sergileyenlere ithaf edilmiştir.

Davos’a püf de...

Davos olayının üzerinden 1 sene bile geçmeden bir rüya daha nihayete erdi, bir balon daha patladı, gitti. Oysa ne de güzel karşılama merasimleri tertip edilmişti gece yarısı havaalanında, konvoylar yapılmıştı düğün varmışçasına. Metrobüs açılışında "son Osmanlı padişahı" pankartları bile açılmıştı; güzel günlerdi. Hafızası balık olmayanlar, AB rüyası için de gündüz vakti Kızılay Meydanında havai fişekler atıldığını da hatırlamışlardır muhakkak. (Hatırlamak istemeyenlere, ki sayıları çoktur bugün, veya hatırlayıp da gerçeği eğip bükmek isteyenlere sözümüz yok)

Artık hiçbir şekilde aklıselim veya objektif olma ile ilgisi kalmayan kimseler için bir olayı sağlıklı değerlendirmek de o derece güçleşiyor. Görmek istediğini görüyor, istemediğini ise es geçiyor veya kendine göre yorumluyor, bulunduğu tarafa göre meşrulaştırıyor zihninde. Davos olayının hemen sonrasını saymazsanız (ki yeterince bilgi sahibi olma imkânı olmayışı ve bir bakıma da olayın verdiği heyecan sebebiyle sağlıklı değerlendirme yapamamak mümkündü), sonrasındaki gelişmeler, yaşananların hiç de görüldüğü gibi insanların içini soğutan, heyecanlandıran "zulme karşı bir yiğit duruş" gibi olmadığını göstermişti o zaman da.

Objektif bir şekilde baktığınızda, toplantı esnasında sarf edilen gayet haklı sözlerin arkasında toplantı çıkışında durulmadığı ve birçok bakanın da sonradan yaptıkları açıklamalarla zevahiri kurtarmaya ve söylenenleri telafi etmeye yönelik bir tutum içinde oldukları açıkça görülüyordu. Katile katil diyebilmenin asaleti, toplantı sonrasında yapılan ve tepkinin, meğerse az süre vermesi nedeniyle, moderatöre olduğuna dair açıklamayla berhava olup gitti. İşin tuhafı, bu aleni gerçeğin dillendirilmesinin bile kimilerini rahatsız etmesiydi. Israrla bu gerçeği görmezden gelenler ve bir kahramanlık destanı oluşturmak isteyenler, büyük ihtimalle bu son görüşmeden sonra (New York'a gider gitmez ilk olarak Yahudi cemaatiyle yapılan görüşme) da fikirlerini değiştirmeyecekler. Zaten öyle bir hale geldi ki, tutarsızlık ve gerçeği saptırma kimileri için yaşam pınarı haline geldi artık.

Bu noktada gazetelerden birkaç alıntı yapılabilir:

"ABD'deki Yahudi lobisinin en etkin isimlerinden ADL'nin Direktörü Abraham Foxman, görüşme sonrası Erdoğan'ı öve öve bitiremedi: Çok olumlu bir toplantı oldu. Bizim açımızdan en önemlisi, Başbakan Erdoğan'ın New York'a gelir gelmez ilk önce bizi kabul etmesidir. Erdoğan böylece bize verdiği önemi göstermiştir."

Bu açıklamada en dikkat çekici kısımlar, toplantıdan duyulan memnuniyet, "ayağının tozuyla" yapılan bir görüşme olması (ki en önemli gündemmiş gibi sanki) ve ısrarla altı çizilmek istenen "verilen önem" vurgusudur. Bir olayın sonuçlarını değerlendirirken kimlerin memnun, kimlerin hoşnutsuz olduğunu gözlemlemek bile gayet iyi bir durum değerlendirmesi imkânı sağlar. Sanırım, bu noktada "alan da satan da memnun" noktasındayız. Gülünç olan, Davos olayını kahramanlık destanı haline getirmeye çalışanların durumudur bence yaptıkları yayınlarla ve neşrettikleriyle.

Bir gazete kupürü daha:

"Türkiye, İsrail aleyhine bir tasarının gündeme alınması oylamasında çekimser kaldı. Samimiysen tepkini Davos'ta değil BM'de gösterseydin!" (Numan Kurtulmuş)

Gelip geçici bir sinir nöbeti gibi bir anda parlayıp sönen ve içeriği boş olan bir tepkinin içinin doldurulamadığını söyleyenlerin laflarını ağızlarına tıkanların, muhtemelen bugün de yüzleri kızarmayacaktır. Sokaktaki alelade bir insanın vereceği tepkiyi vermenin devlet ciddiyetiyle ve tavrında samimi olmakla çeliştiğini yazanlardan da kimse çıkıp ne özür dileyecektir, ne de hak veren bir Allah'ın kulu çıkacaktır. "Bakkal dükkânı yönetmiyoruz" demek kadar, gerçekten de bu bilinçte olmak da gerekmektedir. Kimi sloganlarla veya hamasi konuşmalar, çıkışlar veya duygusallığa bulanmış ifadelerle anlık tepkileri ateşlemek, gel-geç heyecanlara sebep olmak, neticesinde bir üflemeyle dağılıp giden bir sabun köpüğünden öte bir şey üretmez. Ve bir seçim öncesinde, popülizmin zirvelerinde gezip, oy toplama telaşesiyle çıkışlar yapmak da olsa olsa günü kurtarır. Gün gelir, gerçek, üstünü örtmek isteyenlere, görmezden gelenlere rağmen güneş gibi parlayıverir tepenizde. Yaptıklarınızdan memnun olanlar, en gevrek gülüşleriyle memnuniyet sözleri söylerler ve bir de bakmışsınız ki büyü bozulmuş ve biri çıkarak "kral çıplakmış meğer" diye haykırmış.  Ne de olsa, insan, hakikatin sadece ve sadece arayıcısıdır, kaynağı değil!

* Bu yazı, BM'de, İsrail aleyhine bir oylama söz konusu olunca salondan kaçarak ve çekimser kalarak "dik duruş" sergileyenlere ithaf edilmiştir.

Burak Kıllıoğlu-Milli Gazete

Kaynak: Milli gazete.http://www.milligazete.com.tr/makale/davosa-puf-de-139540.htm

Bu haber 540 defa okundu.