AKP VE DEPRESYON

5 Haziran 2009 19:25 tsi
Aslında neredeyse 8 yıla yaklaşan bir iktidar insanı ister istemez yorar. Liderin tek belirleyici olduğu partilerde bu yorgunluğun emareleri daha geç ortaya çıkar ama sonuçta çıkar işte....

AKP ve depresyon

Aslında neredeyse 8 yıla yaklaşan bir iktidar insanı ister istemez yorar.

Liderin tek belirleyici olduğu partilerde bu yorgunluğun emareleri daha geç ortaya çıkar ama sonuçta çıkar işte. AKP’de şimdiye kadar her konuda Tayyip Erdoğan ne dikte ettirdiyse o oldu. Aksi de düşünülemezdi zaten ama şimdi milletvekillerinin bu lider baskısına karşı büyük bir bezginlik içinde oldukları anlaşılıyor.

Bu durum mayın tartışmasında ayan beyan ortaya çıktı. Vekiller tabandaki hoşnutsuzluğa rağmen iş yapamayacaklarını liderlerine ilk kez açık biçimde hissettirdiler. Tabii egosu oldukça yüksek bir lider olan Erdoğan, ortaya çıkan bu yeni psikolojiyi yine “liderlik kozlarını” oynayarak aştı. İl kongrelerine tek listeyle gitme ve Meclis’i temmuz ayında da çalıştırma gibi “tehditler” milletvekilleri üzerinde ister istemez etkili oldu.

Aslında, AKP’de mayın temizleme tartışmasıyla birlikte ortaya çıkan bu durumun evveliyeti var. Özellikle yerel seçimler ve kabine revizyonundan sonra AKP’nin çarklarında bir yavaşlama göze çarpmaya başladı. AKP’de ilk kez birden çok listelerle il kongrelerine gidilmeye başlandı ve bu kongrelerde alışık olunmayan kavga görüntüler yaşandı. Teşkilatlarda ortaya çıkan bu huzursuzluk, geneldeki oy kaybının tabanda daha yakıcı biçimde hissedildiğinin göstergesiydi.

Oy kaybı, tepedeki lider için sadece rakamdan ibaret bir şey olabilir ama tabanda siyaset yapan parti üyesi için durum hiç de öyle değildir. Vatandaşla yüz yüze olan ve eleştirilere göğüs gerenler onlardır. Teşkilatlarda beliren huzursuzluğun, mayın tasarısı vesilesiyle Meclis grubuna da yansıması, AKP’deki oy kaybının tahminlerin ötesinde bir altüst oluş yarattığını düşündürüyor.

İl kongrelerini seçimlerden hemen sonra başlatma kararı da doğru değildi belki. Yaraların sarılması için teşkilatlara fırsat verilebilirdi. Seçimlerin getirdiği hayal kırıklığı ve gerilim kongrelere olduğu gibi yansıdı. Herkesin birbirini başarısızlıktan sorumlu tuttuğu bir ortamda sağlıklı kongreler yapılamıyor. Şimdi Erdoğan, bu durumu soğutup sakinleştirmek yerine gerilimi bastıran bir yönteme başvurarak kongrelerde yarış istemediğini duyuruyor ve tek liste şartı getiriyor. Bu baskı partideki depresyonu arttırabilir.

Erdoğan, parti grubunun basına kapalı bölümünde neden tek liste istediğini “Eğer birden çok aday ve liste çıkacaksa bunu teke indirmek için uzlaşma yolları arıyoruz. Ancak bazılarında bunu sağlayamıyoruz. Kaybedenler bir daha partiye uğramıyor” sözleriyle açıkladı. Peki liste çıkarmasına izin verilmeyenler veya genel merkezin işaret ettiği isimleri ilin kendi dinamikleri açısından uygun bulmayanlar süreç içinde çekip gitmeyecekler mi?

Alttan dalga dalga gelen hoşnutsuzluğun Meclis grubuna yansıması da  gözle görülür bir hal almaya başladı. AKP’li milletvekilleri kabine revizyonundan beri Meclis çalışmalarını ciddi şekilde aksatıyorlar. Erdoğan’ın baskısına rağmen grup başkan vekilleri bu konuda istenen disiplini sağlayabilmiş değiller. Partinin yürütme organı olan MKYK’nın da eski etkinliğinden söz edilemez. Önceden önemli kararların çıktığı bir organ olan MKYK şimdi çok kısa sürelerle toplanıyor ve partiye dinamik getirecek bir gündem de ne zamandır yaratamıyor.

Partideki bütün sorunların çözümünü sonbaharda yapılacak kongreye ertelemiş görünen Erdoğan ise “AK Parti’ye AKP demek edepsizliktir” gibi eski gündemlerle siyaset yapıyor.

Fatma Sibel YÜKSEK

Kaynak: Kent Gazetesi,http://www.kentgazetesi.com/habergoster.aspx?id=5264

Bu haber 534 defa okundu.