BİZİM AMERİKANCI OLDUĞUMUZU KİM SÖYLEDİ SİZE ?

16 Aralık 2007 02:02 tsi
Son zamanlarda tuhaf bir iddia almış başını gidiyor. Türk milliyetçileri Amerikancıymış da şimdi akılları başlarına gelmiş.

Son zamanlarda tuhaf bir iddia almış başını gidiyor. Türk milliyetçileri Amerikancıymış da şimdi akılları başlarına gelmiş. Amerika ve Avrupa Birliği’nin, Türkiye’nin bağımsızlığına kasteden tutumlarına karşı Türk milliyetçilerinin gösterdiği tepkiler böyle yorumlanıyor. Bu yorumları yapanlar da sol kökenliler.

Bugün bizzat solcu ve komünistler tarafından yazılan Türkiye solu tarihlerinde veya hatıralarda da Rus ilişkisi açıkça anlatılmaktadır. Doğrudan doğruya Zekeriye Sertel, Nâzım Hikmet’in Rusya için çalıştığını yazmaktadır. Bay Can Dündar, istersen Zekeriya Sertel’e kadar gitme; bizzat yaptığın Nâzım’la ilgili belgesele bir bak; o siyah beyaz karede Nâzım, Azerbaycanlı aydınlara ne diyor? Ben mealen yazıyorum; sen belgeseline bak; tam cümleyi bul.

Şöyle diyor Nâzım: “Türkiye, Azerbaycan gibi sosyalist oluncaya kadar mücadelemiz sürecek.” Ne zaman söylüyor bunu? 1960’ların başında. 1991’de ne oldu? Azerbaycan ve diğer Türk cumhuriyetleri bağımsız ülkeler oldu. Demek ki 1991’den önce neymiş? Azerbaycan bağımsız değilmiş. Nereye bağlıymış? Her hâlde Washigton’a değil. O hâlde Nâzım ne istiyor? Türkiye’yi, Azerbaycan’ın 1960’lardaki hâline sokmak.

Hâlâ bütün solcular Nâzım’a tapıyor. Bütün Türk milliyetçilerinin taptığı böyle bir milliyetçi önder tanıyor musun sen? Meselâ Türkiye’yi, Havai gibi ABD’ye bağlamak isteyen milliyetçi bir şair, yazar, siyasetçi tanıyor musun? Herhangi bir Türk milliyetçisinin ABD’den para aldığını söyleyebilir misin? Ama istersen Milliyet’in 1990’ların ilk yıllarındaki koleksiyonlarını bir karıştır. Moskova muhabiri Cenk Başlamış’ın haberlerine bak. KGB arşivlerine göre Rusya’dan kimler para almış göreceksin. Sadece İşçi Partisi mi? Bir de Barış Derneği’ni göreceksin orada. Kimdi onun başkanı?

Dikerdem mi? Hâlâ ölüm yıl dönümlerinde saygıyla anarsınız kendisini. Hatırlıyorum da Barış Derneği’nin Yönetim Kurulu üyesi olan Ali Sirmen bu yayın üzerine hop oturup hop kalkmıştı. Kendisini savunmak için söyleyebildiği, kendisinin bulunduğu Yönetim Kurulu toplantılarında böyle bir konunun görüşülmediğinden ibaretti.

Ustalarınız, ağabeyleriniz ve sizler, 1980’lere kadar Türk milliyetçilerini öküzün altında buzağı aramakla suçladınız. Ama açınız, bakınız; Türk milliyetçilerinin komünist dediği herkes komünist çıktı. Dönekler gazete köşelerinde ve hatıralarında eski marifetlerini ve yanılgılarını yazdılar. Solun tarihini yazan solcu akademisyenler de Türkiye Komünist Partisini ve onun tesirlerini yazdılar.

İsmail Bilen’le Nâzım Hikmet’in parti içindeki mücadelesini de gazetelerinizin arşivinde bulabilirsiniz. Hâsılı TKP ve Türkiye’deki komünistlerin çoğu Moskova yanlısıydı. Mehmet Ali Aybar ve arkadaşları ancak 1968’deki Çekoslovakya işgalinde Moskova’ya karşı cephe aldılar. O tarihlerden itibaren bir kısım komünist de Maoculuk yapmaya başladı; hâlâ Çin taraftarlıkları devam ediyor.

Sovyetler yıkılınca çil yavrusu gibi dağıldınız. Bir kısmınız, akıllara durgunluk verecek biçimde ve çabuklukta Avrupa Birlikçi veya Amerikancı oldunuz. “Yanılmışız” diyen bu takım şimdi en yüksek perdeden AB veya ABD yandaşlığı yapıyor ve tekrar yanılmış olabileceklerini asla hatırlarına getirmiyor. Diğer bir kısmınız ilk şoku atlattıktan sonra ulusalcı oldunuz. Bu takımın batı karşıtlığı çizgisinde, aslında bir değişme yok. Eskiden de batı karşıtı idiler, şimdi de. Ancak o zaman birçoğu Sovyetler hesabına batı karşıtlığı yapıyordu; şimdi Türk ulusu adına. Buna bir diyeceğimiz yok, başımızın üstünde yerleri var. Ancak bir şartımız var: Türk milliyetçilerini hiç kimse Amerikancılıkla suçlamaya kalkmasın. Türk milliyetçilerinin sicili tertemizdir.

Ölümler, öldürmeler mi diyorsunuz? O perdeyi hiç kaldırmayın; gazetelerinizde hiç söz etmediğiniz; devamlı “insanlık”tan, “insan sevgisi”nden bahsettiğinize göre kendilerini “insan” bile saymadığınız milliyetçi şehitler birer birer ayağa kalkar ve bütün foyalarınız meydana çıkar. İsterseniz şimdilik sadece bir itiraftan bahsedelim. Kürt milliyetçisi Musa Anter’i öldüren timde bulunduğunu söyleyen Abdülkadir Aygan’ın itirafından. 22 Ocak 2006 tarihli Hürriyet’in haberine göre Abdülkadir Aygan, Musa Anter’in kızı Rahşan Anter’e, babasını öldüren Jitem timi içinde bulunduğunu itiraf ediyor. Hürriyet muhabirinin de bulunduğu ve fotoğraflarla süslenen bu iki sayfalık haberde Aygan bir şeyi daha itiraf ediyor. Jitem’e girmeden önce 6 (evet, yazıyla altı) ülkücüyü öldürdüğünü. Jitem’in yaptıklarının Türk milliyetçilerine mal edilemeyeceği açıktır. Biz komünist ve Kürtçü Abdülkadir Aygan’ın öldürdüğü altı ülkücünün hesabını soran insancıl bir gazeteci var mı, onu merak ediyoruz. Bu perdenin altından daha çok katliam çıkar. Ve PKK’yla, Devrimci Doğu Kültür Ocaklarıyla kol kola pek çok komünist örgüt çıkar.

Prof.Dr. Ahmet B. Ercilasun

Kaynak : yusufiye.net

Bu haber 468 defa okundu.