BU TOPRAKLARIN ÖZ EVLADIYIZ

16 Eylül 2008 15:12 tsi
Şıh Osman Tepe Gaziantepli bir Kürt ailenin çocuğu. En yakın arkadaşlarımdandır. Zaman zaman Cağaloğlu'na uğrar, dini meselelerden, siyasetten, güncel konulardan sohbet ederiz.

     Şıh Osman Tepe Gaziantepli bir Kürt ailenin çocuğu. En yakın arkadaşlarımdandır. Zaman zaman Cağaloğlu'na uğrar, dini meselelerden, siyasetten, güncel konulardan sohbet ederiz.  Dikkatimi çeken bir nokta var ki; biz birbirimize çok benziyoruz. Ben Trabzon'un Köprübaşı ilçesinin bir dağ köyünden gelmişim (Büyükdoğanlı), o Gaziantep'ten kopup gelmiş İstanbul'a... Birimiz Karadenizliyiz birimiz doğulu... Ne ben Karadenizliliğimden zerre kadar taviz vermişim, ne o doğulu kimliğinden... Buna rağmen aramız çok iyi. Fakat gelin görün ki, bu ülkede beni ona, onu da bana düşmanlaştıracak uluslararası bir oyun tezgâhlanıyor.
     İkimiz de bu oyunun farkındayız ve bizim gibi herkesin bu oyunun farkına varmasını istiyoruz. Trabzon'da son yıllarda bazı tahriklerle şiddet olayları olmakta ve bu şiddet olayları sanki bütün Trabzon halkının benimsediği, arkasında durduğu gibi bir hava estirilmek isteniyor. Oysa biz biliyoruz ki; her yörede bazı gizli mahfiller (kökü dışarıda olduğu apaçıktır) bu türden olayları örgütleyip kışkırtmaktadır. Basiret sahibi her insan bilir ki; bu bir düşmanlaştırma projesinin uzantısıdır. Aynı kaderi paylaşan iki insanı birbirine düşürmek isteyen kirli ve karanlık oyunlar oynanıyor ve bu ortamda ben istiyorum ki bu ülkede ''Trabzonluyum'' dediğimde yüzüme dik dik tehlikeli bir faşistmişim gibi bakılmasın. Aynı şekilde her gördüğümüz doğulu insana da potansiyel terörist gibi de bakmayalım.
     Gecekondu mahallelerinde birlikte yaşayan ve inşaatlarda sabahtan akşama aynı güneşin altına beraber çalışan bu kaderdaşların birbirinin halinden yine kendilerinin anlayacağı herkesin malumudur. Beraber askerlik yaptığımız veya çalışma hayatında bir şekilde muhatap olduğumuz doğulu arkadaşlarımızın dünyalarına girdiğimizde görüyoruz ki; son derece sıcak ve samimi insanlardır. Birbirimize benzeyen o kadar çok yönümüz vardır ki; şakayla karışık olarak ''Kürtler Karadenizlilerin deniz görmemişidir'' denilir.
     Ülkemizde belli bir gurup terör faaliyetleri yaptı diye de bütün bir kitleyi aynı kefeye koymamızın, sebepsiz yere suçsuz günahsız insanlara bühtan etmemizin insanlıkla ve vicdanla bağdaşır bir tarafı yoktur.
     Elbette ki vatan, millet ve devlet algımızda bir değişiklik olmaz ve olmamalıdır. Benim bir Karadeniz uşağı olarak, benim diyen bütün herkesten daha çok vatanımı, milletimi ve devletimi sevdiğimden hiç kimsenin herhangi bir kuşkusu olamaz. Bu demek değildir ki ülkemizde bir gurup insana karşı düşmanca duygular beslemeliyiz. Sebep olana sebep olsun diyoruz.
     Bu ülkede çok büyük acılar yaşanmıştır. Hani bir hikâye vardır: 'Yılanla dost olan bir adamın çocuğunu yılan sokmuştur. Bunu üzerine adam yılanın kuyruğunu kesmiştir. Daha sonra yeniden dost olmayı teklif ettiğinde yılan: '' Sende evlat acısı bende kuyruk sancısı oldukça biz asla dost olamayız'' deyip bu dostluğu reddetmiştir.
     Çok doğaldır ki bu ülkede kan döken insanlarla, bunca acıların yaşanmasına sebep olan insanlarla dost olmak mümkün değildir. Ama hayatında hiç şiddete bulaşmamış, işinde gücünde ekmeğinin peşinde olan insanlara da peşin hükümle suçlu damgası vurmak da doğru değildir. Biz bu ikinci guruptaki doğulu arkadaşlarımızla çok güçlü dostluklar kurabiliriz. Kurtlar Vadisi dizisinde Polat Alemdar Memati'ye şöyle seslenir: ''Dostunu da düşmanını da kendin belirlediğin ölçüde güçlüsün Memati!''. Bizler kimin dost, kiminse düşman olduğuna kendi aklımızla karar verebilmemiz lazım. Bu coğrafyada Türkler, Kürtler ve Araplar olarak birbirimize tutunmak, sahip çıkmak ve destek olmak zorundayız. Yabancı her zaman için yabancıdır gün gelir çeker gider. Oysa biz bu topraklar üzerinde daha binlerce yıl yan yana yaşayıp yüz yüze bakacağız... Çünkü hepimizi bu toprakların öz evladıyız.
    Zaman zaman siyasetçilerimiz ''kız alıp kız vermişiz" diye başlarlar anlatmaya... Biz siyasetçi değiliz biz halkız. Bizim dostluklarımız da politik soğukluktan uzaktır. Bizim dostluğumuzun bir raconu var ve siyasi hesaplar üzerine değil insanlık üzerine kuruludur bizim dostluklarımız. Hani televizyonlara çıkıp kendini ''Beyaz Türk'' filan zanneden ''aptal sarışın'' mankenler vardır ya; herkesi belli kalıplara oturturlar. Diyarbakırlı şöyle Mardinli böyle, lazlar şöyledir filan diye. Bir mankene bunu çok görmüyorum ama maalesef aynı kafada bazı gazete yazarları ve akademisyenler bile vardır. Oturdukları yerden toplumdan uzak sitelerinde toplum mühendisliği yapmaya çalışırlar. Onların tuzu kuru tabi. Onların gerçek halkı tanımaları mümkün değildir. Onun için de lafları hep havada kalmaktadır. Ben onların hiç bir şekilde bu ülkenin derdine çare olmalarını da beklemiyorum.
Şıh Osman Tepe benim en yakın arkadaşlarımdan ve ben inanıyorum ki; Karadenizli ve Kürt yani kuzeyin ve güneyin, doğunun ve batının çocukları el ele tutuştuğumuzda çok daha güçlü olacağız...

Umut Bulut

www.sanatalemi.net

 

Bu haber 1,030 defa okundu.