''USTALARA YAŞARKEN SAYGI''DA HAFTANIN KONUĞU ''OLCAY YAZICI''YDI

14 Haziran 2008 15:37 tsi
Olcay Yazıcı’nın şiiri, eserleri ve düşünce dünyasının masaya yatırıldığı sohbet toplantısında, onunla bir şekilde yolları kesişen dostları Olcay Yazıcı’yı anlattılar.

Çatallı yol ağzında şaşırıp kaldım derviş
Söyle hangi patika gül dağına gidermiş

- Olcay Yazıcı -

Türkiye Yazarlar Birliği'nin düzenlediği “Ustalara Yaşarken Saygı” programlarının bu haftaki konuğu şair ve yazar Olcay Yazıcı idi. Olcay Yazıcı’nın şiiri, eserleri ve düşünce dünyasının masaya yatırıldığı sohbet toplantısında, onunla bir şekilde yolları kesişen dostları Olcay Yazıcı’yı anlattılar. Olcay Yazıcı’nın farklı yönleriyle ele alındığı söyleşiye çok sayıda sevenleri ve yazar dostları iştirak etti. Cafer Vayni’nin hazırlayıp sunduğu programda Osman Akkuşak, Senail Özkan, Yusuf Bilge, Mehmet Nuri Yardım, Mürsel Gündoğdu ve Ekrem Kaftan konuştular.

Türk şiiri ve Türk diline önemli katkılar sağlayan şair ve yazar Olcay Yazıcı’nın yayınlanmış eserleri arasında Kitapsız Toplum, Papatyalar Üşümesin, Tartışmayı Tartışmak, Eylülün Kırdığı Gül, Çocuklar Vatanında Büyüsün, Nemrut Ateşi, Yaralı Küheylan, Irmaklar Sonsuza Akar ve Hüzün Yazıları da bulunuyor. Aynı zamanda Yazıcı, Kültür Dünyası adıyla bir kültür, sanat ve edebiyat dergisinin yayın müdürlüğünü de uzun yıllar yapmıştır.

Toplantıda Mürsel Gündoğdu'nun yapmış olduğu konuşmayı özet halinde sizlerin istifadesine sunuyoruz:

“Olcay Yazıcıya söz söyleten ve şiirlerini gümbür gümbür çağlatan yürek, hiç kuşkusuz bir Anadolu mayasının ve bir alperen nefesinin eseridir. Ve yine onun, kelimeleri canlandıran, heyecanlandıran, şimşeklendiren ve onlara apayrı bir dil veren yüreği, Güzel Anadolu'muzun gül toprağı gibi bereketli ve üretkendir. Çünkü bu kutlu yürek, toplumumuzun öz cevherinden beslenmiş, dallanıp budaklanmış ve bir çınar misali serpilmiştir. Şair Olcay Yazıcı'nın karşımızda, şiir dünyasının anahtarı eline verilmiş bir bilge olarak duruşu da bu yüzdendir.

Olcay Yazıcı'nın şiirlerinde derin bir bilgi birikimi vardır. Hangi şiirini okursak okuyalım, bu mütefekkir birikim, bütün çıplaklığıyla karşımızdadır. Edebiyattan tarihe, felsefeden tasavvufa ve ilahiyata dair temel meselelerimiz onun şiirlerinde kimi zaman kaybolan kimi zaman da yaşayan Türkçemizin en zarif kelimeleriyle bize gülümser. Yıllarca suskun kalmış nice kelimemiz onun duyarlı ve hassas olan yüreğiyle, özene bezene mısralara dizilip konuşturulmuş ve adeta yeniden diriltilmiştir. Bu yüzden Olcay Yazıcı kelimenin tam manasıyla dağarcık zengini bir şairdir.

Olcay Yazıcı'nın şiirlerinin ana karakter yapısı “Çatallı yol ağzında şaşırıp kaldım derviş / Söyle hangi patika gül dağına gidermiş” beyitinden anlaşılacağı gibi, gerçek aşkı arayan bir kalbin, asıl gerçeğe ve hakikatin özüne çarpılmışlığın bir ifadesidir.

Elbette onun şiiri ilk bakışta okuyucusuna hemen kendini teslim etmez. Şiirlerindeki manevi derinlik, bize şiirinin ana damarlarının kültürümüze, tarihimize ve hikmetimize ne denli sağlam kök saldığının bir göstergesidir. Ki bu ‘kök bilgi’, kendisine sarılanı hiç sarsılmayan ‘gök bilgi’ye ulaştıracak bir köprünün en sağlam ayağıdır.

Olcay Yazıcı hayatın gizemini ararken en derinlerden beslendiği duygu kuşkusuz ki hüzün ve yalnızlıktır. Ağıt adlı şiirinde Şair şöyle der;

Yeryüzü dev bir kabir uçurumlar kör sağır
Ulu kayalar gibi hüznüm dağlardan ağır

Özlem duygusu da bu arayışta şairin beslendiği bir ırmaktır. Olcay Yazıcı bu haliyle nev-i şahsına münhasır bir şairdir. O, bir hüzün lalesi, fırtınalara tutulmuş gül. Yüreğinde tufanlar taşıyan adı konulmamış bir mevsim. Bir çile dükkânı, mutluluk yerine sancı ve çile satan bir esnaf. Ölümü hayatın içinde, balı ise çiçeğin özünde arayan bir derviş. Erguvan uğultusunda hayatın gizemini arayan bir bilge. Eylülün kırdığı gülden yeniden filizlenen bir tefekkür şafağı. Ve nihayet şiirleriyle ateşi uyandıran tutuşturan ama ateşin yakamadığı bir İbrahim türküsüdür.”

Sohbet toplantısında pek çok yakın dostu ve okuyucusu şair hakkındaki duygu ve düşüncelerini davetlilerle paylaştı.

Her şeyden önemli bulduğum için yazmak gereği beni mecbur bırakıyor. Olcay Yazıcı, Trabzon gibi bir Anadolu şehrinden çıkıp gelen ve şehirde pek çok sıkıntı ve çileye rağmen düşünceleriyle, onuruyla, eğilip bükülmeden; kalemiyle mücadele veren bir efsane şair olduğunu bizlere ispat etmektedir. Eşinin ve çocuklarının izlediği sohbette, şairimizin kendisiyle gurur duyulan bir baba ve bir eş olmasını hissetmesi ve hissettirmesi bütün şairane övgülerin üzerindedir diye düşünüyoruz.

Sohbetin sonunda ESKADER Genel Başkanı Mehmet Nuri Yardım, Olcay Yazıcı ile ilgili hatıralarını anlattı. Uzun süren bir dostluklarını “İnanmış tam dört adam” gibi güzel bir benzetmeyle taçlandırmış olması da bize anlamlı gelmektedir.

Türkiye Yazarlar Birliği’nin “Ustalara Yaşarken Saygı” toplantılarını son derece anlamlı buluyoruz. Zira sağlığında “değer verilmeyen yazarlarımız”ın öldükten sonra kıymete binmesinin bize göre de pek bir anlamı yoktur. Sizce de öyle değil mi? Yazımızı şair Olcay Yazıcı’nın iki mısraıyla nihayetlendirelim:

“Çatallı yol ağzında şaşırıp kaldım derviş
Söyle hangi patika gül dağına gidermiş”

- Olcay Yazıcı-

Yaklaşık 3 saat süren programı takip edenler ve konuşma yapanlar arasında başta Yazıcı ailesi olmak üzere, Dursun Gürlek, Şerif Aydemir, Bestami Yazgan, Yusuf Dursun, Gürbüz Yılmaz, Yusuf Özarslan, Recep Arslan da iştirak ettiler. Toplantının sonunda Olcay Yazıcı’nın kızı Ayşegül Yazıcı güzel bir konuşma yaptı. Toplu fotoğraf çekimlerinin ardından ikrâma geçildi. Programın sonunda dâvetliler hem Olcay Yazıcı’yı hem de programı düzenleyen vefalı kültür adamı sosyolog Cafer Vayni’yi kutladılar.

Umut Bulut

   

(Bu haber,"SanatAlemi.Net" kültür-sanat sitesinden iktibas edilmiştir.)

Bu haber 2,852 defa okundu.