Konuk Yazar-Türkiye
Yavuz Bülent Bakiler
20 Nisan 2009
Türkçeye, İslamiyete vatana düşmanlık
Yeni Türk Cumhuriyetlerine on defa gidip geldim. O kardeş cumhuriyetler üzerine, devlet televizyonumuzdan 66, Samanyolu Televizyonumuzdan da 35 program hazırlayarak sundum.
Yeni Türk Cumhuriyetleri için, daha 1001 program hazırlamak mümkün. Dilimizin, dinimizin, geleneklerimizin, edebiyatımızın, tarihimizin zengin kaynakları, yeni Türk Cumhuriyetlerindedir. Kültür, milletlerin hayatında, şah damar öneminde olduğu için bir takım büyük devletler ve o devletlerin içimizdeki yeniçerileri, bizim Azerbaycan ve Türkistan’la ilgilenmemizi kat’iyyen istemiyorlar.
Azerbaycan topraklarının %20’si, Ermeniler tarafından işgal edildi. Ermenistan iki buçuk milyon nüfuslu bir ülke. Azerbaycan’da ise sekiz milyon soydaşımız yaşıyor. Azerbaycan’da belki kırk kişiye sordum:
- Bir avuç Ermeni karşısında neden yenildiniz? Topraklarınızı neden Ermenilere kaptırdınız? dedim. Cevapları şöyle oldu:
- “Biz Ermenilerle çarpışmadık. Karşımızda, Ermenilerle birlikte bize saldıran en az elli bin kişilik Rus ordusu vardı. Ve bizim düzenli bir ordumuz yoktu. Ordumuz olmayınca, vatanımızın %20’sini Ermenilere kaptırdık!”
Lenin ve arkadaşları, Azerbaycan’a ve bütün Türkistan topraklarına sosyalist sistemi hâkim kıldıkları zaman, oralarda 18.500 câmi ve mescidimiz vardı. Lenin:
“En masum bir Allah inancını bile çok tehlikeli“ bulduğu için bütün câmilerimizi kapattı. İmamları ve müezzinleri, cami önlerine kurdukları dar ağaçlarına çekti ve cesetlerini günlerce ipten indirmedi. Camilerimizin, ahır, kümes, dükkân, ev, sinema salonu, güreş kulübü veya Allahsızlık Merkezleri olarak kullanılmasını emretti. Okullara, üniversitelere dinsizlik dersleri koydurttu. Moskova’nın uyguladığı yeni kültür siyaseti yüzünden o topraklarda yaşayan soydaşlarımızın yüzde altmışı İslamiyetten ve Türkçeden koparıldı.
Niçin? Neden?
Vurucu, caydırıcı, koruyucu, kurtarıcı bir ordu gücüne sahip olmadıkları, dolayısıyle esaret altına düştükleri için. Mehmet Âkif, ordusuz bir müslüman milletin akıbetini, Süleymaniye Kürsüsü şiirinde şöyle açıklamıştı:
“Sen, işin yoksa, namaz kılmak için mescid ara
Kimi câmilerin artık kocaman bir opera
Kiminin göğsüne haç, boynuna takmışlar çan
Kimi olmuş balo vermek için âlâ meydan
Vuruyor bando, şu karşında duran minberde
O sizin secdeye baş koyduğunuz mermerde”
Komünist sistem çökmeden önce Sovyetler Birliği’ne gidenler, Âkif’in yazdıklarını fazlasıyla görmüşlerdir.
Türkiye’de orduya düşmanlık, Türkçeye, İslâmiyete, vatana düşmanlıktır.
Bu yazı 1,070 defa okundu.
Diğer köşe yazıları
Tüm Yazılar
-
30 Mart 2013
Allaha ısmarladık
-
10 Mart 2013
Anıtkabir'de Kral Abdullah'ın gözyaşı
-
4 Mart 2013
Hocalı'da Ermeni ve Rus vahşeti
-
25 Şubat 2013
Ah Enver Ağabey!
-
24 Şubat 2013
Sinoplu gençleri kim tahrik etti?
-
18 Şubat 2013
Kemalizmin millet anlayışında dinin yeri yoktur
-
4 Şubat 2013
Türk Olmak Şereftir
-
21 Ocak 2013
Nazım Hikmet'e niçin saygı duyayım? -ll-
-
14 Ocak 2013
A. Menderes'e tekme tokat dayak, Apo'ya renkli televizyon
-
13 Ocak 2013
Terör biter mi dersiniz?
-
31 Aralık 2012
Soner Yalçına Açık Mektup
-
25 Kasım 2012
Turan Yazgan Hoca da...
-
23 Ekim 2012
Fazıl Say cayırtısı
-
21 Ekim 2012
MHP Devlet Bahçeli'yle büyümüyor, büyümeyecek!
-
8 Ekim 2012
Atsız Şaman mıydı?
-
1 Ekim 2012
Balyoz davasının hakimi ben olsaydım...
-
9 Haziran 2012
Abdurrahim Karakoç (1932-2012)
-
9 Nisan 2012
Ordumuzu siyasete bulaştırmamak
-
1 Nisan 2012
Türk Ocakları 100 yaşında
-
5 Mart 2012
Hocalı mitinginde bir yanlışımız
Yorumlar
+ Yorum Ekle