Otoritenin Sarsılmaz Gücü Saldığı Korkuda Saklıdır

Bir ülkenin kaderini elinde tutan muktedirler için,muhalifler hakkında "suç üretmek" zor değildir.

Hatta muhalif olmak da gerekmez. Sırf gözleri korkutmak ve güç göstermek için de bu yola başvurulabilir.

*** 

Abutalip Kuttubayev, eşi Zarife ve iki çocuğuyla Kazak bozkırlarında yer alan Boranlı isimli küçük aktarma istasyonunda hayata tutunmaya çalışan bir öğretmendi.

Daha önce görev aldığı okullardan uzaklaştırıldığı için,artık demir yolu işçisiydi.Zarife de öğretmendi ama eşi için o da aynı çileye katlanmaktaydı.

Abutalip'in çektiği çilelere sebep,İkinci Dünya Savaşı sırasında Almanlar'a esir düşmesiydi.Bu durum öğrencileri tarafından bile ayıplanmaktaydı. SSCB'de düşmana esir düşmek yasaktı.Askerin zafer ya da ölümden başka 3. bir şansı yoktu.

Gerçi Abutalip esir düştüğü kamptan kaçıp Yugoslavya'da Partizanlılar'la beraber tekrar Almanlar'a karşı savaşmıştı ama bu onun hoş görülmesi için yeterli değildi.   

Abutalip,başına hep bir şeyler gelecek korkusu yaşadığından,çocukları büyüdüklerinde okusun diye, anılarını işten artan zamanlarında,yani geceleri yazmaya başlamıştı.

Bu durum istasyonu senede bir teftişe gelen müfettişlerden birinin gözünden kaçmamıştı.  

Abutalip ne yazmaktaydı?

Bir gün Boranlı İstasyonu'nda bir yolcu treni durdu.Şaşırtıcı bir durumdu bu,zira Boranlı'da yolcu trenleri durmazdı.

Trenden  siyah deri çizmeleri olan 3 adam indi.

Abutalip için gelmişlerdi.

Akdoğan bakışlı bu adamlar zaman kaybetmeden hemen sorguya başladı

Abutalip suçluydu,çünkü anılarını yazmıştı.

Herkes her istediğini yazamazdı,bu bir düşman kışkırtmasıydı.

Hatıralarında yer alan bir İngiliz Albay, Hitler'e karşı Avrupa halklarının birleşmesinin Allah'ın lütfu olduğunu söylerken, Abutalip'in itiraz etmemesi,Stalin'den bahsetmemesi,"Onun yüksek dehası olmasaydı zafer kazanmanın mümkün olmayacağını" belirtmemesi,kısaca "Stalin Yoldaşı" aklına dahi getirmemesi affedilir şey değildi.

Hele çocuklara kelimeler öğretirken; "bizim evimiz" demesi...Halbuki öncelikle "Bizim zaferimiz" demeliydi.Çünkü zafer ve Stalin birbirinden ayrılmaz sözlerdi.

Abutalip bir dost sohbetinde çocukların yatılı okullarda okumasının çocuğu ana-babadan ayırdığını,evden uzaklaştırdığını dolayısıyla bu durumun herkes için zor ve dertli olduğunu söyleyerek "Sovyetler Yatılı Okulları"nı kötülemiş oluyordu.Demek ki Abutalip kolektif eğitime de karşıydı.

O hatıralarında Sarı-Özek'te anlatılan efsanelere de yer vermişti.

Bu efsanelerden birinde  geçen "Dönenbay Kuşu" aslında gizli anlama geliyormuş.Hele başka bir efsanede geçen,yaşlı bir adamın 19 yaşında bir kıza aşık olmasını anlatması, Abutalip'in sadece düşman değil aynı zamanda ahlaksız bir adam olduğuna da delalet  edermiş.

Abutalip'in yakın arkadaşı Yedigey Cangelgin, kendisini sorgulayan Akdoğan bakışlı adama,azarlanmayı göze alarak; "Peki ne olacak şimdi bunları yazdı diye hapse atılacak değil ya" diye sorar sormasına ama, Abutalip,evinde bulunan ve suç belgesi sayılan anılar,masallar,efsanelerden dolayı 3 KGB ajanı tarafından tutuklanarak kendilerini almaya gelen trene ailesi ve dostlarının gözyaşları ve çaresizliği eşliğinde bindirilir.

*** 

Bu olay Cengiz Aytmatov'un ünlü eseri "Gün Olur Asra Bedel" adlı romanda geçmektedir.

Otoritenin sarsılmaz gücü,saldığı korkuda saklıdır.

Olmayan örgütlere üye olur,yapılmamış eylemlerden hüküm giyersiniz.

Örgütün adı kimi yerde; "Ergenekon" olur,

Kimi yerde de; "Dönenbay Kuşu"