Çelişkiler ve Olumsuzluklar

Ülkenin genel sorunları bazı alanlarda olup bitenleri tartışılamaz ve görüşülemez hale sokuyor. Bunların başında üniversitelerdeki olup bitenler gelmektedir. Üniversiteler bilhassa son yıllarda kaliteli Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı yetiştirmekten çok; her türlü milli endişeden yoksun, dünya vatandaşları yetiştirmeye dönük bir fabrika halini almıştır. Ülke yararına ileride hizmet verebilecek ve dünyadaki gelişmeleri de takip edebilecek bir insan gücü kaynağı kaybıyla karşı karşıyayız. Bir taraftan teknolojinin sağladığı imkânları kullanabilen, internet yoluyla kaynaklara ulaşabilen bir gençlik kesimi var. Ancak, diğer taraftan, sadece bugünü yaşayan, her şeyi maddiyatla ölçen sadece maddi tatmini ençoklaştırmak isteyen milli sorumluluktan kaçan, neden ve niçin eğitim ve öğretim gördüğünün farkına varamayan yine bir gençlik kesimimiz var. İdealizm yerini basit bir faydacılığa terk etmiş görünüyor. Gençliğe hedef ve ideal aşılayacak programlar ve ders konuları kuşa çevrilerek yağsız tuzsuz bir yemek gibi dersler gencin önüne sürülüyor. Kalite düşüyor, kitaplar okunmaz hale geliyor, konu sadece derslerden geçme ve kalma şekline bürünüyor.

Diğer taraftan, ülkelerin gizli işgalinde yabancı dille eğitim ve öğretim bir araç olarak kullanılıyor. Yabancı dil bir araç olmaktan çıkıp amaç haline dönüşüyor. Şimdi ise Güneydoğu’da bir üniversitenin tıp fakültesinde Kürtçe öğretim yapılması düşünülüyor. Yükseköğretim yabancılaşma ile bir taraftan küresel rüzgârların etkisiyle milli olmaktan çıkıyor; diğer taraftan etnikliği yücelten, milli birlik ve bütünlüğü zedeleyen, toplumu ufalayıcı bir anlayışa terk ediliyor.