''İŞ İŞÇİYE EMEKÇİYE GELİNCE GÖZLER GÖRMÜYOR KULAKLAR DUYMUYOR''

6 Mayıs 2014 20:18 tsi
''İŞ İŞÇİYE EMEKÇİYE GELİNCE GÖZLER GÖRMÜYOR KULAKLAR DUYMUYOR''

CHP Gnl.Bşk.Yrd.Yakup Akkaya, "İş Sağlığı ve Güvenliği Haftası "olması sebebiyle basın açıklaması yaptı.İşte o açıklama

"İş işçiye, emekçiye gelince gözler görmüyor, kulaklar duymuyor.."

Bu hafta İş Sağlığı ve Güvenliği Haftası. Bütün Türkiye'de geçtiğimiz yıllarda olduğu gibi bu haftanın önemine ilişkin tartışmalar yapılacak, alınması gereken önlemler dile getirilecek. Ama ne yazık ki hafta sonu Aksaray'da tarım işçilerini taşıyan Minibüs'ün yaptığı kazada hayatını kaybeden 2 işçi arkadaşımızı bu tartışmalar geri getirmeyecek. Kendisi de yaralanan tarım işçisi Ayşe'nin kocasının cansız bedeni önündeki sessiz çığlıklarını yine kimse duymayacak. Yetkililer, önceki yıllarda yaşanan iş cinayetleri sonrasında olduğu gibi baş sağlığı dileyecekler ama önlem almayacaklar, denetim yapmayacaklar.

Bayrampaşa'da merdiven altında faaliyet gösteren kaçak havai fişek atölyesinde olduğu gibi, Kozlu'da yerin 600 metre altında grizu patlamasında ölen işçi arkadaşlarımıza çok görülen gaz ölçüm cihazlarında olduğu gibi, Kahramanmaraş'ta yaşanan göçük nedeniyle cenazeleri hala toprağın altında olan 9 işçi arkadaşımız gibi, Güllük'te 25 Liralık gaz maskesi alınmadığı için yaşamını yitiren 7 işçi gibi, her ay inşaatlarda, madenlerde, tarlaya giderken yollarda ekmek parası için bütün olumsuzluklara kuralsızlıklara katlanan bütün emekçilerin yaşadıkları gibi kimse onların sesini yine duymayacak.

Türkiye'de her gün 4 işçi önlenebilir iş cinayetleri nedeniyle hayatını kaybediyor, 6 işçi engelli hale geliyor ve ne yazık ki iş kazaları hız kesmiyor. 2013 yılında 1235 işçi arkadaşımız hayatını kaybederken, 2014 yılının ilk dört ayında bu rakam 360'lara ulaşmış durumda. 2002'den bugüne kadar 14,000 işçi hayatını kaybetmiş, her defasında yetkililer sorumlular hakkında gerekli soruşturmanın yapılacağını belirtmişlerdir. Naylon çadırlarında yanan, OSTİM'de tüp patlaması nedeniyle hayatını kaybeden işçi arkadaşlarımız gibi binlerce iş cinayetine ilişkin ailelerin açmış olduğu davalar ne yazık ki aradan yıllar geçmesine rağmen sonuçlanmış bile değil. İşçi arkadaşlarımız ölüyor, sorumlular cezalandırılmıyor, yetkililer, "ölüm kaderdir, güzel öldüler" diyor. Bu düzen değişmiyor.

Bütün isyanımız ve haykırışlarımız neticesinde İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu çıkarılıyor. Bu alandaki uzman kuruluşların, sendikaların, odaların görüşleri alınmıyor, iş sağlığı piyasalaştırılıyor. Sonra bu da yetmiyor, yeni bir kanunla işverenlerin talepleri doğrultusunda kanunun yürürlük tarihi erteleniyor.

Gerçekten de Türkiye hak ve özgürlükler hususunda geri giderken bir alanda Avrupa birincisi durumuna geliyor. Ölümlü iş kazalarında Avrupa birincisi, dünya üçüncüsüyüz. Türkiye meslek hastalıkları açısından da klasman dışı bir durumdadır, çünkü sosyal güvenlik sistemimize ek maliyet gelmesin diye uluslararası alanda tanınan birçok meslek hastalığı ne yazık ki Türkiye tarafından meslek hastalığı olarak tanımlanmamış durumdadır. Meslek hastalıklarına ilişkin Türkiye genelinde sadece 3 hastane bulunmaktadır. İşyeri ortamlarına ilişkin birçok ölçüm yapılamamaktadır. Çalışma Bakanlığı'na bağlı İSGÜM, ticarileştirilmiş, sadece işverenlerce parası ödendiğinde ölçüm yapan ticari bir kuruluş haline getirilmiştir. Türkiye'de işyeri açma işlemleri Tarım Bakanlığı'nın sorumluluğuna bırakılmış, Sağlık Bakanlığı'na bağlı halk sağlığı birimi işlevsiz hale getirilmiştir.

AKP iktidarı adeta işçi ile emekçiyle dalga geçer gibi iş kazalarında düşme eğilimi olduğunu belirtmektedir, hatta Çalışma Bakanı iş kazalarının nedenini sendikaların eğitim vermemesine bağlamakta, yağ gibi üste çıkmaktadır. Ancak, bu ülkede kendi iktidarlarında 140 bin olan polis sayısı 300 bine çıkarken, Bakanlığı altında çalışan ve 1,5 milyon işyerini denetleyen iş müfettişlerinin sayısının neden sadece 570 olduğunu, bunların arasından iş sağlığı ve güvenliğine bakan uzman müfettişlerin sayısının neden sadece 276 olduğunun gerekçesini kamuoyu ile paylaşmamaktadır.

Artık bunlara işçilerin emekçilerin karınları tok. Buradan tekrar soruyorum. Sayın Bakan, belki 12 yaşından beri toprağı işleyerek çocuklarını büyüten Ayşe Ataş kardeşimizin daha hafta sonu yaşadığı kazada kaybettiği eşinin cenazesine bakarken yaşadığı acıyı, haykırışlarını duyuyor mu? Yoksa iş işçiye, emekçiye gelince gözler görmüyor, kulaklar duymuyor mu?

Buradan herkese İş Sağlığı Güvenliği Haftası nedeniyle tekrar seslenmek istiyoruz. Gelin gerçekten işçiden emekçiden yanaysanız, bu iş cinayetlerini önleyici tedbirleri ortak alalım, koruyucu düzenlemeler yapalım. Kanunların sadece kağıt üzerinde kalmasını engelleyelim. Herkes elini taşın altına soksun. Bugün çocuk cinayetlerine yönelik gösterdiğimiz tavrı 2013 yılında hayatını kaybeden 59 çocuk işçi içinde gösterelim. Bundan sonra çocuklar, emekçiler ölmesin

Dayanışma Duygularımla;

YAKUP AKKAYA

Bu haber 719 defa okundu.

Yorumlar

+ Yorum Ekle

kapat

Değerli okuyucumuz,
Yazdığınız yorumlar editör denetiminden sonra onaylanır ve sitede yayınlanır.
Yorum yazarken aşağıda maddeler halinde belirtilmiş hususları okumuş, anlamış, kabul etmiş sayılırsınız.
· Türkiye Cumhuriyeti kanunlarında açıkça suç olarak belirtilmiş konular için suçu ya da suçluyu övücü ifadeler kullanılamayağını,
· Kişi ya da kurumlar için eleştiri sınırları ötesinde küçük düşürücü ifadeler kullanılamayacağını,
· Kişi ya da kurumlara karşı tehdit, saldırı ya da tahkir içerikli ifadeler kullanılamayacağını,
· Kişi veya kurumların telif haklarına konu olan fikir ve/veya sanat eserlerine ait hiçbir içerik yayınlanamayacağını,
· Kişi veya kurumların ticari sırlarının ifşaı edilemeyeceğini,
· Genel ahlaka aykırı söz, ifade ya da yakıştırmaların yapılamayacağını,
· Yasal bir takip durumda, yorum tarih ve saati ile yorumu yazdığım cihaza ait IP numarasının adli makamlara iletileceğini,
· Yorumumdan kaynaklanan her türlü hukuki sorumluluğun tarafıma ait olduğunu,
Bu formu gönderdiğimde kabul ediyorum.