AĞCA'NIN ARDINDAKİ GÜÇLER

20 Ocak 2010 19:33 tsi
Mehmet Ali Ağca şövalye ruhlu, maceracı, uçuk bir taşra delikanlısı ve o rezil dönemin kurbanlarından biri!

Beyazıt günlerinden tanıdığım Ağca'nın ardındaki güçler!

Evet, Mehmet Ali Ağca’yı Beyazıt’taki Marmara Kıraathanesinden tanıyorum.
Bugün mevcut olmayan Marmara Kıraathanesi 1980 öncesinde ülkücü gençliğin otağı bir kimlikteydi.
Hemen bitişiğinde Küllük diye adlandırdığımız bir mekanımız daha vardı... Genç ekip Küllüğe giderken, ağır toplar Marmara Kıraathanesinde otururdu. 70’li yılların sonunda Küllük kapanırken, Marmara Kıraathanesi Oba ve Platin’le beraber bir süre daha ayakta kaldı.

Şener ve Tanaydın tanıştırdı
Ağca ile beni tanıştıranlar ise Hasan Hüseyin Şener’le Mehmet Tanaydın’dı.
Hem Hasan Hüseyin, hem de Mehmet Tanaydın Atatürk Eğitim Enstitüsünden arkadaşlarımdı.
Hasan Hüseyin de benim gibi öğrenim özgürlüğünü engellemekten Atatürk Eğitimden atıldı ve ertesi sene ben Siyasal’ı kazanırken, O Tıp Fakültesine girdi.
Bu iki isim Beyazıt’a ne zaman gelse yanlarında Ağca vardı. Gerçi Ağca’nın Beyazıt macerası kısaydı yani birden ortaya çıkmıştı ama bir süre dikkat çekecek şekilde oralarda dolandı. Hasan Hüseyin’in ağabeyi Mehmet Şener zaten Ağca’nın İpekçi olayındaki bilinen suç ortağıydı.
Bizim Ağca ile tanışıklığımız hiç bir zaman merhabanın ötesine geçmedi.
Ağca soğuk ve mesafeli biriydi.
Onu birkaç kez de yine Marmara Kıraathanesinde rahmetli Cihat Ağabey ve Zeki Peker’in masasında da görmüştüm.

Malatyalılar grubu
Ama genellikle Malatyalılar grubu ile gezerdi. Onlarla ilişkileri fikri değil daha çok hemşehrilik bağlamındaydı.
Mesela Ortaköy Eğitimdeki Malatyalılar Ağca’nın kankalarıydı.. Şeyho (Selçuk) ile olan yakınlığını iyi hatırlıyorum.
Açıklıkla söylemeliyim biz dahil o süreci iliklerine kadar yaşayan hiç kimse o günleri yeteri kadar yansıtabilmiş değil.
12 Eylül öncesinde İstanbul’da afişe ülkücü olmak bugün New York’da El Kaideci olmak kadar tehlikeli bir şeydi.
Sol gerek nitelik, gerekse de nicelik olarak ülkücülerin belki onlarca misliydi!
Zerre abartmıyorum çevre ve okullarında bilinen, tanınan hiçbir ülkücü karşıtların semtlerine giremezdi. Girenler tanınırsa mutlaka dövülür ya da öldürülürdü.
Bazıları inanmayacak ama Atatürk Eğitim öğrenciliği günlerimizde Karaköy-Kadıköy hattında karşıt görüşlü biri yakalandığı an dövülerek denize atılırdı. Onun için vapura grup olmaksızın binmezdik.
Evet İstanbul o günlerde parselliydi ve şehrin 5’te 4’ü solun kontrolündeydi.
Mesela ben yıllarca Kadıköy’e, Göztepe’ye, Bostancı’ya, Kartal’a gidemedim. Rahmetli Lokman Kadakal’la bir kere Kadıköy’e gittiğimizde İskele Meydanında üzerimize bir şarjör mermi boşaltılmıştı.

İstanbul böyle parsellenmişti
Taksim, Beyoğlu ve Bakırköy solun kaleleriydi. Bahçelievler’in Ünverdi ve Haznedar’ında rahattık, Yayla Mahallesi ve Şirinevler tehlikeliydi. Bayrampaşa, Bağcılar ve Merter kurtarılmış bölgelerdi. Keza Tepeüstü bizimdi ama Cennet ve K.Çekmece’ye inemezdik. Harbiye, Şişli, Beşiktaş yine tehlikeli mıntıkalardı. Üsküdar üssümüzdü ama Çiçekçi’nin ötesine geçemiyorduk. Fındıkzade’nin büyük bölümü ve Vatan Caddesi bizimdi fakat Koca Mustafapaşa’ya giremezdik. Aksaray ve Laleli de tekin değildi. Beyazıt’ın Küllük civarı bizimdi lakin alt tarafı Denizli Yurdunun (sol) kontrolündeydi. Çemberlitaş ötesine yine sol hakimdi. Fatih’de sol yoktu ama  Akıncılarla boğuşurduk.. Hiç unutmam Metin Yüksel isimli bir Akıncı’nın ölümünden sonra bu  tayfa Nevşehir Talebe Yurdundan cuma namazı edası için giden ülkücüleri camiye sokmamıştı.
Bazılarınızın okudukça şaşırdığı bu satırların emin olun eksiği var fazlası yoktu.

İpekçi’den nefret edilmezdi
Bu vesile ile aktaracağım bir başka bilgi ise Abdi İpekçi’nin vurulduğu süreçte Ülkücü camiada hedefe konacak kadar nefret edilen biri olmadığıdır. Emin olun bu cinayetten sonra Ağca için ülkücü camiada devletin adamı mı gibi laflar bile edildi!
Kaçırılması bağlamında Ağca ile beraber Kartal Askeri Cezaevinde yatan Şehreminili Uzun Mehmet’den dinlediğim ise Malatyalılar grubunun Çatlı ile beraber işi kotardığıdır. Kaçış olayında asker olarak sadece malum erler varmış!
Sonuç: İpekçi ve Papa olaylarından sonra Hasan Hüseyin ve Mehmet Tanaydın gibi yakın çevresinden dinlediğime göre Mehmet Ali Ağca şövalye ruhlu, maceracı, uçuk bir taşra delikanlısı ve o rezil dönemin kurbanlarından biri!

78’liler yitik kuşak
Literatürde 78’liler diye anılan o karanlık dönemin ideolojik olaylarında yer alan gençleri emin olun yitik ve bitik bir kuşaktır. 68’liler romantik devrimciliklerle hâlâ caka satarken 78’liler anlatılamaz şekilde büyük bedeller ödediler.
Hayır ne ülkücüsü, ne devrimcisi istisnaları hariç asla ve kat’a hain değildiler, tersine vatanseverdiler!
Sadece ve sadece kullanılabileceklerini düşünemeyecek kadar toydular!

Sabahattin Önkibar-Yeniçağ

Kaynak: Yeniçağ Gazetesi,http://www.yg.yenicaggazetesi.com.tr/yazargoster.php?haber=11719

 

Bu haber 1,545 defa okundu.