YİĞİT BULUT ''EVRİMCİLERİ'' FENA KIZDIRDI

Sevgili dostlarım, “evrim” Türkiye’de ne kadar hassas bir konuymuş, önceki gün yaşayarak öğrendim!

Sabah kalktığımda “mail” kutularım dolmuş, gazetede “yorumları” giren arkadaşlarımız bunalmaya başlamıştı! Sizden “bilimsel ve dini açıdan” olaya bakan o kadar çok mesaj geldi ki, bunlar başlı başına bir “kaynak” oldu. Eleştirenlere de “katkı” yapanlara da çok teşekkür ediyorum.

Bugün izninizle sizden gelenlerden yola çıkarak hatta alıntılar ile paylaşarak, konuya devam edeceğim. Her şeyden önce “başlığı” çok doğru atmadığımı gördüm. İstediğimi net ifade edememiştim. Doğrusu “Evrim’in varlığına değil varoluşumuzun rastlantısal başladığı” şeklinde algılanan “evrim kavramına inananlar” olmalıydı. Evrimin varlığına “inanmamak” doğru bir tanımlama değil, en azından benim fikrim bu değil...

Evrim “süreklidir”, her yerdedir ve “bilinçli bir zekanın yaradılışı başlattığı” süreç içinde “iyiye ve güzele doğru” evrim veya “tekamül” maddi-manevi anlamda devam eder. Bir sistemi kurarsınız, bileşenlerini “tasarlarsınız” sonrasında sistemin işleyişi sırasında karşılıklı etkileşim ile “yeni sonuçlar” ortaya çıkabilir. Bu da “evrimdir” ama “yaratıcı bilinci” inkar etmek gerekmez! Aynı mantık sosyal sistemlerde de geçerlidir. Sistem “evolution-evrim” geçirmek ve bileşenlerin “ihtiyaçlarına” uymak zorundadır. Evrim veya tekamül engellenir ise “birikmiş evrim devrim” getirir! Örnekleyeyim; Fransız Devrimi sosyal-ekonomik-politik sistemin “halkın düşünce dünyasının evrimine, gelişimine ayak uyduramayan” bir yapının yani “engellenmiş” evrimin “devrimi” getirmesidir... Engellenmiş “evrim” her zaman “devrim” değil bazen de “devrim” süsü verilmiş “darbelere” yol açar! Bu darbeler sivil ve askeri kaynaklı olabilir. Toplumun “evrimi” çerçevesinde onu “kapsayamayan” sistemler “kırılır”!

Diğer önemli bir konu, sizden en çok gelen tespitlerden biri de bu; elektronların “evrim” ile ne alakasının olduğu detayı...Bir okuyucumdan aynen aktarıyorum; “...Elinize bir ipe bağlı top alın ve çevirin. Belirli bir hızdan sonra onun aniden yön değiştirerek sizin gözünüzde patlaması olasılığı SIFIRdır. Çünkü evrenin temel yasalarına aykırıdır. Newton yasaları. Şimdi elektron da kalkıp yörüngesinden ayrılıp, hadi bir çekirdeğe çarpayım diyemez...”

Sevgili okuyucumun cevap vermesi gereken “elektron nasıl orada durur hale geldi”, bu yasa “nasıl oluştu” sorusudur! Bir bilgisayarı açın “işletim sistemini” kullanmaya başlayın, orada şunu dersiniz; bu “işareti tıklayınca” program açılacak! Peki “o işletim sistemini yani yerçekimini, evrensel yasaları” hangi güç yazdı, oraya koydu? Şimdi içine hiç işletim sistemi yüklenmemiş bir bilgisayar alın, yerçekiminin olmadığı bir dünya düşünün ve “şimdi kurun aynı çıkarımı”!

Hazır sistem üstünde “çalışmak” ve “sebep-sonuç” üretmek kolaydır, önemli olan “üzerinde ahkam kestiğimiz” sistemi “hangi gücün” dizayn ettiğidir!

Sevgili dostlar, canlı-cansız bütün sistemler “sürekli evrim” halindedir! Evren “dışa doğru genişlemeye” yani evrimine devam eder! Bu inkar edilemez! Ama bu evrim “ilk yaratılış sırasında” konan “kuralların içinde kalır”! Ve biz tahmin edilebilen veya algıladığımız kadarıyla “öngörebildiğimiz” bu yapıya “düzen”, sıçramalara da “düzensizlik” deriz!

Burada çok önemli bir not düşelim; kuantum teorisi “lineer olmayan” yani bizim “idrak kapasitemize göre” olmaması gereken ama “her seferinde şaşmadan” olan olayları açıklamada önemli bir adım atmış ve aslında “kaos” dediğimiz her şeyin bir üst algılamaya göre “kosmos” olduğunu ispat etme yoluna girmiştir. Bütün ihtimaller aynı anda gerçektir ama her seferinde sadece “olması gereken seçenek” hayata geçer! Elektron her zaman yolunu bulur!

Sonuç: Evren, maddenin yapısı, hücre, organizma ve “bizim içinde bulunduğumuz” algılama ile “logaritmasını yazamadığımız” her olay, “üst algılama seviyeleri” için rahatlıkla görülebilecek mükemmel “matematik”, “sebep-sonuç” denklemlerine göre işler. Algılayamadığımız “bölümler” için herkes kendine göre “mekanizmalar” kurar! Kimi “kuantum” der kimi “Bundan sonrasına sadece inanılır sorgulanmaz” der! Algılama düzeyimiz arttıkça göreceğiz ve bileceğiz ki; evrenin özündeki “matematik gerçeklere dayanan sebep-sonuç” yasaları kesindir ve “elle tutulabilir, kağıda dökülebilir” hale gelebilir. Bir mühendis “statik hesabı” kağıda döker, bir çocuk oraya sadece “duvar” diye bakar!

Son söz: Evrim gerçektir, süreklidir ve “sistemi kuran” büyük zekanın sisteme kattığı “bileşenlerden” biridir! Sistemin “özü” veya “sistemi yaratan” kavram değil! [2]

“Yaratıcı zeka” veya “big bang”!

Sevgii dostlar, evrimle ilgili iki yazım sonrası aldığım geridönüşlerde özellikle bir karşı tezin soru şeklinde öne çıktığını gördüm; “sistem kurmak için neden yaratıcı zeka” kavramına ihtiyaç duyuyorsunuz? Ben de onlara şunu soruyorum; “bilimsel olmamakla” yargıladığınız “yaratıcı zeka” fikrinin yerine koyabileceğiniz başka bir “tez” var mı? Veya daha adil sorayım; Einstein’ın terimi ile “ilk itici güç” ile aynı olduğunu düşündüğüm “yaratıcı zeka” kavramı yerine koyduğumuz “big bang” kavramı bilimsel olarak “daha mı ispatanabilir”?

Cevapları görüyorum; evrenin ortaya çıkışı için “big bang”, insanın bu hale gelişi için ise prokaryotik bakteriden ökaryota oradan “hücre” gelişimine ve bugüne net bir açılım yapabiliriz! Ve bu tez “bilimseldir” !

Sevgili dostlarımla anlaşamadığımız daha açıkçası benim düşüncem ne olursa olsun “ortak nokta yaratmak adına” başlattığım tartışma da bence bu noktada başlıyor; ben “yaratıcı zeka” diyorum, bakın hiçbir “dinsel motif” kullanmadan sadece “yaratıcı zekayı” sıfır noktası kabul ediyorum, karşı tezi savunanlar “big bang-büyük patlama” diyorlar!

Ve bir türlü açıklayamıyorlar; “ilkel” olmakla suçladıkları “yaratıcı zeka” tezine karşı “big bang” yani durup dururken “büyük bir patlama olduğuna” inanmanın “yaratıcıya” inanmaktan neden daha “mantıklı” olduğunu! Aynı soruyu sizler de lütfen düşünün “aniden patlama oldu” sonrasında “sulardan hayat başladı” gibi açıklamalar “yaratıcı zeka” başlancından “neden” daha üstün?

Daha da ilerleyelim; neden patlama oldu? Patlamadan önce ne vardı? Patlama “neyin” içinde gerçekleşti? Sebep-Sonuç döngüsü neydi? Bilimsel olarak açıklayın bana “kendi referansımı” sizinkiler ile “değiştireyim” ! Açıklanamıyor! Yaratıcı zekayı kabul etmeyen tezler orada tıkanıyor! Ama... Ama bir “sıfır” noktası lazım diye başlayıp şöyle devam ediyor; bir “noktayı başlangıç referansı” olarak kabul etmemiz lazım! Güzel, edelim; siz “patlama” deyin, ben de “yaratıcı zeka” diyeyim! Olmaz mı?

Bu noktada bilimi bırakıp “Yaratıcı gibi kavramları tartışmak size yakışmıyor” diyenlere de bir çift sözüm var; sizin bilim diye anlattığınız “Bir yerden başlamak lazım öncesini sorma” dediğiniz “patlama teorisiyse” kusura bakmayın ama “sizin yaratıcı fikrinden tatmin olmadığınız” kadar, bu açıklamanızdan tatmin olmadım! Herşey bilimsel, bugünden geçmişe sarıyoruz ama bir yerde durup “bundan öncesini sormuyoruz, referans burası” diyoruz! Yaratıcı fikrinden hangi noktada “üstün” bu açıklama?

Başka bir konuda örneklemeye devam edeyim...Bu aynen “her konuda” aslan kesilen “bilimsel” denen sınıfın, elimizde ortaya çıkan “küçük bir beyaz lekenin” bile önünde “aciz kalmasına” benziyor! Soruyorsunuz neden diye, gelen açıklama; pigmentlerin yapısı ve enzimlerin mekanizmaları hakkında “net bir sebep-sonuç” ilişkisi yok, sebep psikolojik! Aynı beyazlığa “okutmaya gittiğin” mahalledeki Hoca da şunu söylüyor: Kader! Ne farkı var iki cümlenin; biri “sebebini bilmediği” için “psikolojik” diyor, diğeri de “kader” !

Sevgili dostlar, İnsanlığın yönünü “bilim” çizer! Ama bilim tek başına “insan” için yeterli değildir! Her alanı dolduramaz ve kaplayamaz! İnsan “tamamlamak” için her noktada “inanç dinamiklerine” yönelir! Bilim her alanda “rehberimiz” olabilir ama “tanımlayamadığı” ve “sebep-sonuç” ilişkisini “kesin olarak ortaya koyamadığı” her denklemde, “eksikler mutlaka” tamamlanacaktır!

Sonuç: Bana göre en doğrusu “bilim” içinde yaşadığımız “gerçekliği” tam olarak çözümleyene kadar, “diğer alanları dolduran kavramları” bu kadar acımasız eleştirmemektir! Bir not daha düşeyim; bilim herşeyi açıklayacak ve “inanç-iman” gibi “özelliklerimiz” kaybolacak diye bir çıkarım yanlıştır! İnsan “düşünen ve inanan” bir “dinamik” sistemdir! Sadece “düşünerek” ve “2 kere 2” çıkarımları üstünde “insan” olamaz! Bilim “ana motorlarımızdan” biridir ama “tek motorla” yol alınmaz!