Varoluş Üçgeni
Üzeyir Lokman Çaycı
12 Nisan 2012
Sebeplere takılanlar 1
¤ Siz bize farklı görünebilirsiniz, yalan söyleyebilirsiniz, geri planda, aldığınız görevleri ve sorumlulukları gizleyerek bizlere karşı çeşitli entrikalar çevirebilirsiniz... Yetkinizi kötüye kullanarak, ettiğiniz yeminlerin dışına çıkarak bizi aldatabilir ve bize işkence çektirebilirsiniz... İsminizi, cisminizi kamufle ederek çamur atabilir, özünüzdekileri eveleyerek geveleyerek sinsice örtebilirsiniz... Kötülük yaptıklarınızın, canlarını acıttıklarınızın varlıkları, halleri, masumiyetleri size çarptığı anlarda ise, ne siz, ne de sizi ödüllendirenler, karşılaştıklarınızı, yaşadıklarınızı asla okuyamayacaklar. Zulme araç olanlar, duygu ve istikbal katilleri unutmasınlar ki dünya ve onurlu insanlar sahipsiz değillerdir!
¤ Bugün Türkiye'den dünyaya yansıyan adaletsizlik manzaraları sadece adalet kurumlarını zedelemiyor. Türk Milletini, Türkiye Cumhuriyeti devletini, değerlerimizi aşağılıyor...
Silivri Mahkemesi hakimlerini ve savcılarını uyarıyorum. Bir zamanlar bana iftira ettiler. İşkence gördüm. Hayatî tehlike teşhisiyle hastaneye kaldırıldım. Suçsuz günahsız hapishaneye atıldım. Bana kötülük yapanların, suçsuz yere yargılayanların, bu kötülüklere destek olanların akıbetleri sizlere örnek olsun ! Adalet olmayan yerde İslam'dan bahsedilemez. Aileleriyle birlikte mağdur ettiğiniz insanlar mutlaka manevi mertebelere ulaşmaktadırlar. Bu şekilde manen tekamül etmiş, zulme uğrayan kişilerin ahları size asla huzur vermeyecektir. Böylece sizlerin kalplerinden ihlâs da, ALLAH'la bağlantı da meleklerle olan irtibat da sökülüp atılmaktadır. Manevi sorumluluklar altında ezilmeden insan kimliğinize sahip çıkın, adaletli olun, zulme vasıta olmayın, AKP yöneticilerinin ihtiraslarına ve emperyalist ülkelerin planlarına âlet olmayın. Dininize, ordunuza, yurdunuza, meslek onurunuza, emperyalistlerin saldırganlıkları karşısında komşularınıza ve kurumunuza sahip çıkın! Unutmayın ki hayat ölmeğe değer, fakat küçülmeye değmez!
«Nalı mıha tebdil eden ALLAH!»
1976 yılında bir akşam namazını Beşiktaş Sinan Paşa Camii'nde kıldım. Namaz sonrası orada bulunanlardan iki kişi ayağa kalkarak arapça bir şeyler ifade ettiler. İmam Efendi onların sözlerini tercüme ederek bize aktardı : «Değerli Müslümanlar, biz Paris'den geliyoruz. Sizinle sadece beş dakika konuşmak istiyoruz. Bizi dinlerseniz sevineceğiz.» dediler.
O anda bir kaç kişi ayrılmak isterlerken tekrar konuşmaya başladılar : «Biz para dilenmeye gelmedik. Eğer içinizde paraya ihtiyaçları olanlar varsa yardım da edebiliriz. Biz senemizin 9 ayında Paris'de otomobil tamircisi olarak çalışıyor, üç ayında da dünya ülkelerini geziyoruz. Dünya insanlarının geleceğini karanlık gördüğümüz için manevi olarak insanlara bir şeyler anlatmaya, maddî ve manevî destek olmaya çalışıyoruz. Amacımız insanları uyarmak, uyandırmak ve kendi varlıklarını irdeletmek...»
Hepimiz tekrar oturduk ve onları dinlemeye koyulduk. Onlardan biri : «İnsanlar kendilerini, çocuklarını, sıkıntılarını ve ülkelerini yönetemiyorlar. Parmaklarının aralarına sigaralarını alanları, kahvehanelerde vakitlerini öldürenleri, ilimden, bilimden uzaklaşanları, ahlâk dışına çıkanları, adaletsizlik yapanları kimler yönetiyorlar? Her geçen gün sahip çıkılacak değerlerimizin sayısı artıyor. Ucunu kaçırdığımız fırsatlar, yitirdiğimiz ömür, yaşlandırdığımız vücut, bizden uzaklaşan samimiyet, erdemlik ve vefa gibi insanî duygulara tekrar ulaşmak oldukça güçleşti. Bu sebeple önce kendi kimliğinize, ülkenize sonra çevrenize ve değerlerinize sahip çıkın! Yakın gelecekte yani 2000 yılından sonra üzerinize gelebilecek felaketlere hazır olun... Yöneticilerinizi seçerken dikkat edin... Size en çok kötülük Müslüman'ım diyen İslâm'la ilgisi olmayan, emperyalist ülkelerle işbirliği yapan insanlardan gelecektir. Ülkenizi, değerlerinizi, geleceğinizi koruyun...» dedi. Ve her ikisi ayağa kalkarak : «Bizim gibi yapacağınıza söz verin ve içinizden ne geliyorsa dua edin» dediler. Hepimiz ayağa kalktık ve ellerimizi açarak dua ettik.
Ben de içimden : «Ya Rab bana da sen Paris'i nasip et, gerçekleri göster. Oradan dünyaya sesimi duyur
Şahsıma insanlara uyarıcılık görevi ver. İnsanlara faydalı olmamı, kalplere girmemi sağla ! Nerede olursam olayım uzakları ; uzaklıkları bana yakınlaştır.» diye dua ettim.
«Alma mazlumun ahını gelir aheste aheste
»
Orada yaptığım duanın yankıları bir sır halinde Bor'a yansırken ben oluşacak şartlara da bilmeden hazırlık yapıyordum. Günahkârlar, hainler, gafiller, seyirciler, suskunlar da bu yönde sanki görevlendirilmişlerdi. Bu insanlar, içlerinde barındırdıkları karanlıkların açtığı kapılardan girecekler bana sataşacaklar veya kötülük yapacaklar ve kendilerini idama götürecek suçları işleyeceklerdi. Benim masumiyetime bulaşacaklar ve bu suçlarının karşılıklarını da birer birer alacaklardı.
(Devam edecek)
Selam ve sevgilerimle.
Üzeyir Lokman ÇAYCI
Concepteur industriel - Architecte d'intérieur
İç Mimar Endüstri Tasarımcısı
55, rue Louise Michel
78711 Mantes la Ville
FRANCE
Bu yazı 1,337 defa okundu.
Diğer köşe yazıları
Tüm Yazılar
-
11 Mart 2016
Harem Konusu
-
12 Şubat 2016
Ordu ve siyaset
-
16 Ocak 2016
Muhalefet partileri nasıl şekillendirildi?
-
31 Ekim 2015
Seçimler Ve Türkiyemiz
-
3 Eylül 2015
Tilki
-
22 Ağustos 2015
Öfkenin Bir Ucu
-
25 Temmuz 2015
Ah Ahmet Vefik Paşa Ah!
-
12 Temmuz 2015
AKP'li yöneticilerin suç ve günah işleme özgürlükleri
-
8 Aralık 2014
Geçmişteki zulüm tezgahı bu kez AKP tarafından kuruldu!
-
12 Kasım 2014
Eğitim Sisteminin Ve Ahlakın Çürütülmesi İçin
-
9 Ağustos 2014
Kime oy vereceğiz ?
-
25 Haziran 2014
Atatürkçesine
-
20 Ocak 2014
Onu susturun!
-
20 Aralık 2013
AKP yöneticileri ve dindar gençlik SAFSATALARI
-
2 Aralık 2013
Aynadaki Adam
-
19 Kasım 2013
İstanbul
-
11 Kasım 2013
Atatürk Ve Ayhan Baran
-
20 Ekim 2013
Evet Tayyip dünya lideri!
-
30 Ağustos 2013
İstiklali olmayanın istikbali olamaz!
-
3 Temmuz 2013
Hıyarname
Yorumlar
+ Yorum Ekle