BU KİMİN KONUSU: MECLİS NİYE SESSİZ?

26 Mart 2011 11:09 tsi
“İleri demokrasi” adını taktığımız rejim ne yazık ki sadece yasak ve korku yaratmakta ileri gitmiş durumdadır.

Sayın Başbakan bu kimin konusu?

Türkiye’deki basın özgürlüğünün 21’inci yüzyılda baskı ve baskın özgürlüğü olarak uygulanacağını kim tahmin edebilirdi?

Yüz kızartıcı bir durum yaşıyoruz.

“İleri demokrasi” adını taktığımız rejim ne yazık ki sadece yasak ve korku yaratmakta ileri gitmiş durumdadır.

Toplumda ifade özgürlüğü yaygın bir sahiplenme duygusunun güvencesine kavuşamadığı sürece her gün karanlığa gideceğiz.

Biz demokrasiye gitmeyeceğiz, polis devleti üstümüze gelecek.

Polis günlerdir suçlu avı sürdürüyor.

Suçlu henüz doğmamış bir kitaptır.

Gazeteci Ahmet Şık’ın yazdığı “İmamın Ordusu” adlı kitaba mahkeme yayın yasağı koymuş, toplatma kararı almış, kitabın taslağına sahip olanlar “örgüte yardım ve yataklık”la suçlanacakları konusunda uyarılmışlardır.

Bu nedenle kitabın yayınevi ardından da Radikal Gazetesi basılmıştır.

Nedir bu telâş, bu şiddet neden?

İnternet iletişimi, Türkiye’de gelecek için insana umut ve güven veren kuşakların yetişmekte olduğunu anlamamıza yardım ediyor.

Mesela bir okur (Haydar Soyaslan) gerçeği saçlarından yakalamış. Şöyle diyor:

Dokunma yanarsın!

“Artık mızrak çuvala sığmıyor. Hanefi Avcı ile Nedim Şener ve Ahmet Şık, ayrı kulvarlarda olsalar da ortak yanları Emniyet içindeki cemaatçi yapılanmayı deşifre etmeleri. Tek açıklaması var:

Dokunma yanarsın!”

Peki sahici bir demokraside iktidarları gümbür gümbür götürecek ağırlıkta bir ayıp kamuoyundan hak ettiği tepkiyi acaba niçin görmüyor?

Bu soruya da Yaşar A. Ayaz adlı okur alaycı bir açıklama getirmiş:

“Makarnaya, kömüre oy veren sade ve sessiz vatandaşlara imreniyorum. Ne kadar rahatlar? Huzur içindeler hepsi. Ne kitap, ne faşizm; dünyalarında öyle dertleri yok..”

Kırk yıllık siyasi birikimi ile eski CHP lideri Baykal da dün bir değerlendirmede bulundu.

Ona göre son zamanlarda yaşanan olumsuzlukların kaynağında iktidarın yanı sıra devlet içinde mevcut başka bir yapılanma (cemaat) bulunuyor.

Baskınların yarattığı terörün amacı ne? Baykal şöyle açıklıyor:

“İstenen, bunların düşünülmesini önleyecek bir ortam yaratmak. Bir daha kimse böyle şeyleri düşünmesin isteniyor. (Düşünme oğlum, kendine zarar verirsin, perişan olursun. Aileni, seni mahvederler, düşünme..) Öyle bir şartlandırma, yönlendirme çabası var.”

Meclis niye sessiz?

Kitabı doğmadan öldüren ilkelliğin lekesi alnımıza sürülmemeliydi.

Haydi yargı, polis bunu yaptı; iktidar partisinin meclis grubu, ülkenin onurunu kurtarmak için ayağa kalkamaz mıydı?

Hükümetten bile sadece iki bakan inanç kofluğu yansıtan ifadelerle sözde tepki verdiler, aslında yasak savdılar.

Bülent Arınç “Bu çok şık bir olay değil. Henüz basılmamış bir ürüne el konulmasını fevkalâde üzücü buluyorum” dedi.

Kültür Bakanı Günay ise “Kitap yasaklanıyor görüntüsü hoş görünmüyor” diye konuştu.

Demokratik rejimin olmazsa olmazı özgürlüklerin iktidar partisinde cesur ve inançlı savunuculara sahip bulunmadığını gösteren bu son tecrübe, milletvekili adaylarını belirleme rejiminde köklü bir değişime gidilmesini acilen zorunlu kılıyor.

Milletvekillerini liderler değil de parti tabanı seçmiş olsaydı çok farklı olurdu.

Meclisten gök gürültüsü gibi tepki yükselirdi.

Onları lider seçtiği için öyle olmadı.

Başbakan “Bunlar benim konum değil bunların tamamı yargının konusudur” dedi.

Doğmamış kitabın öldürülebildiği bir ülkenin hükümet başkanı olmak nasıl sizin konunuz olmaz sayın Başbakan?

Güngör Mengi - Vatan

 

Kaynak: GAZETEVATAN {http://haber.gazetevatan.com/Haber/367348/1/Gundem}

Bu haber 776 defa okundu.